อ๊าด

อ๊าด[1] (อาหรับ: عَادٌ) เป็นชนเผ่าโบราณที่ได้รับการกล่าวในอัลกุรอาน[2]
ที่ตั้งของอ๊าดมักได้รับการระบุว่าอยู่ในอาระเบียใต้[3] ในที่ตั้งที่มีชื่อว่า อัลอะฮ์กอฟ[2][4] สมาชิกของเผ่า ถูกเรียกเป็นชาวอ๊าดที่ก่อตั้งชาติที่มั่งคั่ง จนกระทั่งพวกเขาถูกพายุรุนแรงทำลายจนสิ้น รายงานจากธรรมเนียมอิสลาม[disambiguation needed ] พายุถูกส่งมาหลังจากพวกเขาปฏิเสธคำสอนในหลักเอกเทวนิยมของนบีฮูด[2][3] อ๊าดถือเป็นหนึ่งในชนเผ่าอาหรับดั้งเดิมที่เป็น "อาหรับที่หายสาบสูญ" โดยมีเมืองหลวงที่อาจมีชื่อเหมือนในอัลกุรอานว่า "อิร็อมแห่งเสาเข็ม" แม้ว่าชื่อนั้นอาจเป็นไปได้ทั้งชื่อภูมิภาคหรือผู้คนก็ตาม[3][5][6]
ตำนาน
[แก้]ในเรื่องราวทางศาสนา ฮูดกับชนเผ่าอ๊าดถูกเชื่อมด้วยกษัตริย์ในตำนานที่มีพระนามว่า อ๊าด ผู้ปกครองแคว้นที่มี "วูบัร" เป็นเมืองหลวง[7]
การกล่าวในอัลกุรอาน
[แก้]รายงานจากอัลกุรอาน พวกอ๊าดสร้างอนุสรณ์และป้อมทุกบริเวณที่สูงมาก[8] และชะตาของพวกเขาคือหลักฐานจากส่วนหลงเหลือของที่อยู่อาศัย[9][10] อย่างไรก็ตาม ไม่มีการค้นพบหลักฐานทางโบราณคดีเกี่ยวกับการมีตัวตนของพวกเขาเลย[11]
ชนเผ่าอ๊าดได้รับการกล่าวในอัลกุรอานหลายแห่ง โดยเฉพาะซูเราะฮ์ที่ 7,[12][13] ซูเราะฮ์ที่ 9:70,[14] ซูเราะฮ์ที่ 11,[15][16][17], ซูเราะฮ์ที่ 14:9,[18] ซูเราะฮ์ที่ 22:42,[19] ซูเราะฮ์ที่ 25:38,[20] ซูเราะฮ์ที่ 38:12[21] 40:31,[22] ซูเราะฮ์ที่ 41,[23][24] ซูเราะฮ์ที่ 50:13[25] ซูเราะฮ์ที่ 51:41,[26] ซูเราะฮ์ที่ 53:50,[27] ซูเราะฮ์ที่ 54:18,[28] ซูเราะฮ์ที่ 69,[29][30] และซูเราะฮ์ที่ 89:6.[31][32]
ดูเพิ่ม
[แก้]- อ๊าด ผู้ที่อาจเป็นต้นตระกูลของชาวอ๊าด
- ทะเลทรายอาหรับ
- มัดยัน
- ชาวคันคู
- ผู้คนของลูฏ
- ชาวยาซีน
- ซะบะอ์
- ษะมูด
อ้างอิง
[แก้]- ↑ สารานุกรมอิสลามฉบับเยาวชนและผู้เริ่มสนใจ พิมพ์ครั้งที่ 2 หน้า 178
- ↑ 2.0 2.1 2.2 E.J. Brill's First Encyclopaedia of Islam 1913-1936. Vol. 1. Brill. 1987. p. 121. ISBN 90-04-08265-4.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Glassé, Cyril; Smith, Huston (January 2003). "ʿĀd". The New Encyclopedia of Islam. Rowman Altamira. p. 26. ISBN 978-0-7591-0190-6.
- ↑ อัลกุรอาน 46:21 (แปลโดย ชากิร). "จงรำลึกถึง (ฮูด) พี่น้องคนหนึ่งของพวกอ๊าด ขณะที่เขากล่าวเตือนหมู่ชนของเขาที่เนินเขาอัลอะฮฺก๊อฟ ..."
- ↑ Zarins, Juris (September 1996). "Interview with Dr. Juris Zarins". PBS Nova Online (Interview). สืบค้นเมื่อ 27 June 2013.
- ↑ อัลกุรอาน 54:23–31 (แปลโดย ชากิร)
- ↑ E.J. Brill's First Encyclopaedia of Islam 1913-1936. Vol. 8. Brill. 1987. p. 1074. ISBN 90-04-08265-4.
- ↑ กุรอานซูเราะฮ์ที่ 26
- ↑ กุรอานซูเราะฮ์ที่ 29
- ↑ กุรอานซูเราะฮ์ที่ 46
- ↑ Robert Schick, Archaeology and the Quran, Encyclopaedia of the Qur'an
- ↑ 7:65 (ชากิร)
- ↑ 7:74 (ชากิร)
- ↑ 9:70 (ชากิร)
- ↑ 11:50 (ชากิร)
- ↑ 11:59 (ชากิร)
- ↑ 11:60 (ชากิร)
- ↑ 14:9 (ชากิร)
- ↑ 22:42 (ชากิร)
- ↑ 25:38 (ชากิร)
- ↑ 38:12 (ชากิร)
- ↑ 40:31 (ชากิร)
- ↑ 41:13 (ชากิร)
- ↑ 41:15 (ชากิร)
- ↑ 50:13 (ชากิร)
- ↑ 51:41 (ชากิร)
- ↑ 53:50 (ชากิร)
- ↑ 54:18 (ชากิร)
- ↑ 69:4 (ชากิร)
- ↑ 69:6 (ชากิร)
- ↑ 89:6 (ชากิร)
- ↑ "Quran Search". The Quranic Arabic Corpus. สืบค้นเมื่อ 18 March 2017.