หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์)
รองอำมาตย์เอก ศาสตราจารย์ หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์) | |
---|---|
เกิด | ป่วน อินทุวงศ์ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2440 อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม |
เสียชีวิต | 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2529 (88 ปี) บ้านบุรีภัณฑ์ ตำบลนครชัยศรี อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม |
อาชีพ | นักเขียน, ครู, นักประวัติศาสตร์. นักโบราณคดี |
บิดามารดา |
|
รองอำมาตย์เอก ศาสตราจารย์ หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์) เป็นบุคคลสำคัญทางด้านโบราณคดีและประวัติศาสตร์ศิลปะ เข้าทำงานในหอพระสมุดสำหรับพระนคร ภัณฑารักษ์ประจำพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร และดำรงตำแหน่งคณบดีคนแรกของคณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร
ประวัติ
[แก้]หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์) เกิดเมื่อวันที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2440 ที่บ้านปลายคลองใหม่ อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม เป็นบุตรของนายกลั่น กับนางปาด เมื่ออายุ 8 ปี บิดาได้พาไปฝากเป็นศิษย์กับพระอาจารย์เชย เจ้าคณะตะวันออก รองเจ้าอาวาสวัดท่าข้าม โดยได้ศึกษาอักขระสมัย หนังสือขอม และอ่านหนังสือพระมาลัย เป็นเวลา 3 ปี จากนั้นศึกษากับพระอาจารย์แหวน วัดบางช้างเหนือ จนถึง พ.ศ. 2452 พระอาจารย์แหวนได้นำไปฝากท่านพระครูสังฆกิจจารักษ์ (จืด) วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ราชวรมหาวิหาร อยู่ที่คณะ 10 หลังจากนั้นได้บรรพชาเป็นสามเณร และได้เข้าเรียนบาลีไวยากรณ์ในมหาธาตุวิทยาลัย และได้สอบบาลีสนามหลวงเมื่อ พ.ศ. 2458 ได้เปรียญธรรม 3 ประโยค ต่อมาเป็นครูในโรงเรียนบาลีไวยากรณ์รุ่นแรก และเป็นครูสอนบาลีไวยากรณ์ที่วัดทองนพคุณ เมื่อ พ.ศ. 2461 จนกระทั่งได้ลาสิกขาบทในปี พ.ศ. 2465
ท่านได้ถวายตัวเป็นมหาดเล็กเรือนนอกกับสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้เข้าทำงานในหอพระสมุดแผนกต่างประเทศตั้งแต่ พ.ศ. 2466 ต่อมาได้รับบรรจุในตำแหน่งรองบรรณารักษ์หอพระสมุดสำหรับพระนคร พ.ศ. 2467 ได้มีคำสั่งแต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยของศาสตราจารย์ยอร์ช เซเดส์ ในการตรวจพระราชพงศาวดารและจดหมายเหตุต่าง ๆ ทั้งภาษาไทยและภาษาต่างประเทศ หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ได้ย้ายจากตำแหน่งหน้าที่เดิมในหอสมุดสำหรับพระนครมาอยู่ประจำทำการที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร[1] จากนั้นดำรงตำแหน่งคณบดีคนแรกของคณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร[2] ระหว่าง พ.ศ. 2498–2504
การศึกษาของหลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ทางด้านโบราณคดีและประวัติศาสตร์ศิลปะ ได้จำแนกรูปแบบศิลปวัตถุตามฝีมือช่างและการลำดับอายุโดยเรียงลำดับเวลาจากราชวงศ์ที่เรืองอำนาจ ซึ่งเป็นลำดับเวลาตามแบบพงศาวดารไทย ต่อมาได้กลายเป็นมาตรฐานในการลำดับยุคสมัยในงานโบราณคดีสมัยประวัติศาสตร์ของไทยในเวลาต่อมา[3]
หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ถึงแก่อนิจกรรมด้วยโรคหัวใจวาย ณ บ้านบุรีภัณฑ์ ตำบลนครชัยศรี อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม เมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2529 รวมอายุได้ 88 ปี[4]
ผลงาน
[แก้]หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์) มีผลงานวิชาการด้านโบราณคดีและประวัติศาสตร์ เช่น[5]
หนังสือ
[แก้]- ตำราฟ้อนรำของอินเดีย
- เรื่องโบราณคดี
- The Royal Monasteries And Their Significance เขียนร่วมกับ A.B. Griswold กรมศิลปากร[6]
- พระพุทธรูปสมัยต่างๆในประเทศไทย[7]
- โบราณวัตถุสถานในสยาม จำนวน 3 เล่ม
บทความและคำแปลจากภาษาต่างประเทศ
[แก้]- มิชชันนารีอเมริกันมาประเทศไทย ใน ประชุมพงศาวดารภาคที่ 31
- แปลศิลาจารึกหลักที่ 12 จารึกที่รอยพระพุทธบาทอยู่ที่วัดบวรนิเวศฯ ในหนังสือประชุมศิลาจารึกสุโขทัยเล่ม 1 ของศ.ยอร์ช เซเดส์
- เกวียน[8]
- บทความวิจารณ์ เรื่อง พระพุทธรูปศิลาในวิหารน้อย[9] วัดหน้าพระเมรุ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
- พระพุทธรูปสมัยสุโขทัย
- ปราสาทหินพิมาย[10]
- เราเคารพพระพุทธรูปอย่างไร
- ความรู้ด้านโบราณคดี วารสารตำรวจ
- พระพิฆเนศร ฉบับแปล (Hindu Mythology) ในวารสารไทยเขษม
- ตำนานพระพิมพ์ในสยาม ฉบับแปลจาก ศ.ยอร์ช เซเดส์ ในวารสาร Journal Of Siam Society
- Sculpture Of Peninsular Siam In The Ayuthya Period ในวารสาร The Siam Society Journal Vol. II (1929–1953)
- สังคโลกไทย
- แท่นท้าววิกรม แ��ลจากเรื่อง The Throne Of 32 Puppets พราหมณ์กุปปุสวามิอารย
- The Images Of The Buddha (พ.ศ. 2496)
- เที่ยวพระนครศรีอยุธยา
- เที่ยวเมืองพิมาย
- สำรวจโบราณสถาน
- การพิพิธภัณฑ์หัวเมือง
- รูปพระมหายาน
- พระพุทธศาสนาในประเทศไทย
- พระพุทธบาทเมืองสระบุรี
- ศิลปวัตถุในพิพิธภัณฑ์สถานพระนคร
- รอยพระพุทธบาท
- พระมหาธาตุไชยา
- พระพุทธสิหิงค์กับวิจารณ์
- พระพุทธชินราชทางโบราณคดี
- เงินตราสยาม
- ตำนานพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ
- พระสถูป และพระธรรมจักร ในจดหมายเหตุของราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2479 เล่ม 2 ตอน 1
- กถา - กุสุมะ - มัญชรี
ยศและบรรดาศักดิ์
[แก้]- พ.ศ. 2470 – รองอำมาตย์ตรี ป่วน อินทุวงศ์
- พ.ศ. 2471 – รองอำมาตย์ตรี ขุนบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์)
- พ.ศ. 2471 – รองอำมาตย์ตรี หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์)
- พ.ศ. 2472 – รองอำมาตย์โท หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์)
- พ.ศ. 2474 – รองอำมาตย์เอก หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์)
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
[แก้]ศาสตราจารย์ หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นสูงสุดตระกูลต่างๆ ดังนี้[5]
- พ.ศ. 2505 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์ช้างเผือก (ท.ช.)[11]
- พ.ศ. 2497 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์มงกุฎไทย (ท.ม.)[12]
- พ.ศ. 2502 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 3 ตติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ต.จ.ว.)[13]
- พ.ศ. 2492 – เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)[14]
- พ.ศ. 2494 – เหรียญบรมราชาภิเษก รัชกาลที่ 9 (ร.ร.ศ.9)
- พ.ศ. 2475 – เหรียญเฉลิมพระนคร 150 ปี (ร.ฉ.พ.)
อ้างอิง
[แก้]- เชิงอรรถ
- ↑ ธงทอง จันทรางศุ (3 กุมภาพันธ์ 2564). "พระทัยกว้าง". มติชนสุดสัปดาห์.
- ↑ "เด็กม.ปลาย อยากเข้าคณะโบราณคดี ม.ศิลปากร ต้องเตรียมอะไรบ้าง?". สนุก.คอม. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-28. สืบค้นเมื่อ 2021-07-12.
- ↑ ณัฎฐา ชื่นวัฒนา. "แวววับ จับใจ ไร้ลิ้น: พัฒนาการของโบราณคดีชาตินิยมอลังการ กับ มื้ออาหารที่หายไป (2)".
- ↑ อนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ ศาสตราจารย์ หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์). หจก. โรงพิมพ์ยูไนเต็ดโปรดักชั่น. 2531.
- ↑ 5.0 5.1 บริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์), หลวง. เรื่องโบราณคดี. ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พิมพ์พระราชทานในงานพระราชทานเพลิงศพหลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ (ป่วน อินทุวงศ์) ท.ช., ท.ม., ต.จ.ว. ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส วันพฤหัสบดีที่ ๑๐ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๓๑. กรุงเทพฯ : สำนักราชเลขาธิการ, 2531. 345 หน้า.
- ↑ LUANG BORIBAL BURIBHAND and A.B. GRISWOLD. (2015). THE ROYAL MONASTERIES AND THEIR SIGNIFICANCE. (4th Ed.). Bangkok : Rungsilp Printing. ISBN 978-616-283-210-9
- ↑ บริบาลบุรีภัณฑ์, หลวง. พระพุทธรูปสมัยต่างๆในประเทศไทย ของ หลวงบริบาลบุรีภัณฑ์ และ พุทธศิลปในประเทศไทย ของ ม.จ.สุภัทรดิศ ดิศกุล. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2503.
- ↑ กรมศิลปากร. (2475, ตุลาคม). วารสารศิลปากร, 6(5).
- ↑ กรมศิลปากร. (2490, กรกฎาคม). วารสารศิลปากร, 1(1).
- ↑ กรมศิลปากร. (2495, ตุลาคม). วารสารศิลปากร, 6(5)
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๘๐ ตอนที่ ๓ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๕๖๙, ๔ มกราคม ๒๕๐๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๗๑ ตอนที่ ๘๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๓๗, ๒๙ ธันวาคม ๒๔๙๗
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2012-05-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๗๖ ตอนที่ ๕๓ ง หน้า ๑๔๐๒, ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๐๒
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๖๖ ตอนที่ ๖๙ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๖๑, ๒๐ ธันวาคม ๒๔๙๒