สงครามครูเสดครั้งที่ 2

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

สงครามครูเสดครั้งที่ 2
ส่วนหนึ่งของ สงครามครูเสด
เอเดสซาในแผนที่นี้ (ค.ศ.1140) ถูกครอบครองโดยเซนกิด ซึ่งเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้เกิดสงครามครูเสดครั้งที่ 2
วันที่ ค.ศ.1147–1150 สถานที่ คาบสมุทรไอบีเรีย, ตะวันออกใกล้ (อานาโตเลีย, ลิแวนต์), อียิปต์ ผล อานาโตเลีย: ฝ่ายมุสลิมชนะ พวกครูเสดไม่สามารถรื้อฟื้นเคาน์ตีอิเดสซา สนธิสัญญาระหว่างจักรวรรดิไบแซนไทน์กับรัฐสุลต่านรูม พวกครูเสดเริ่มโจมตีอียิปต์ ลิแวนต์ Status quo ante bellum (เสมอ) คาบสมุทรไอบีเรีย: ฝ่ายครูเสดชนะ ดินแดน เปลี่ยนแปลง ลิสบอนถูกยึดโดยชาวโปรตุเกส และทอร์โทซาถูกยึดโดยชาวคาตาลัน Wagria และPolabiaถูกยึดโดยพวกครูเสดแห่งแซกซอน
คู่สงคราม
รัฐนักรบครูเสด ราชอาณาจักรเยรูซาเลม เคาน์ตีตริโปลี ราชรัฐแอนติออก คณะทหาร อัศวินเทมพลาร์ อัศวินฮอสปิทัลเลอร์ Canons Regular of the Holy Sepulchre Knights of Saint Lazarus ครูเสด ราชอาณาจักรฝรั่งเศส County of Flanders County of Bar ดัชชีเบอร์กันดี Duchy of Brittany Duke of Aquitaine โอแวร์ญ จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ Duchy of Swabia Duchy of Bavaria Duchy of Lower Lorraine ดัชชีลอแรน Duchy of Bohemia March of Austria March of Montferrat March of Styria County of Savoy พรอว็องส์ จักรวรรดิไบแซนไทน์ ราชอาณาจักรซิลิเชีย ราชอาณาจักรอังกฤษ ดัชชีนอร์ม็องดี ราชอาณาจักรซิซิลี รัฐสันตะปาปา ฝั่งตะวันตก (เรกองกิสตา) ราชอาณาจักรโปรตุเกส County of Barcelona ราชอาณาจักรเลออน และราชอาณาจักรกัสติยา ราชอาณาจักรฝรั่งเศส สาธารณรัฐเจนัว Republic of Pisa Wendish Crusade จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ดัชชีซัคเซิน รัฐมาร์คกราฟบรันเดินบวร์ค รัฐมาร์เกรฟไมเซิน County of Holstein Bishopric of Havelberg Archbishopric of Bremen รัฐผู้คัดเลือกไมนทซ์ Bishopric of Halberstadt Bishopric of Münster Bishopric of Olmütz Bishopric of Brandenburg Bishopric of Merseburg จัตแลนด์-เดนมาร์ก ซ๊แลนด์/สแกเนีย-เดนมาร์ก Kingdom of Poland	รัฐลิแวนต์: จักรวรรดิเซลจุค รัฐสุลต่านรูม Emirate of Zengids Emirate of Damascus รัฐเคาะลีฟะฮ์อับบาซียะฮ์ รัฐเคาะลีฟะฮ์ฟาติมียะห์ Nizari Ismaili state ในซีเรีย (แอสซาสซิน) ฝั่งตะวันตก: ราชวงศ์อัลโมราวิด Taifa of Badajoz Taifa of Valencia Taifa of Murcia Wends: Obotrite Confederacy (Obotrites, Wagrians) Liutizian Confederacy Wendish allies: ดัชชีพอเมอเรเนีย
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
Melisende of Jerusalem Baldwin III of Jerusalem Raymond II of Tripoli แรมงแห่งปัวตีเย พระเจ้าหลุยส์ที่ 7 แห่งฝรั่งเศส และ อาลีเยนอร์แห่งอากีแตน Thoros II of Armenia Raynald of Châtillon Theodwin พระเจ้าอาฟงซูที่ 1 แห่งโปรตุเกส พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 7 แห่งเลออนและกัสติยา ราโมน บารังเกที่ 4 พระเจ้าค็อนราทที่ 3 แห่งเยอรมนี Ottokar III of Styria จักรพรรดิมานูเอลที่ 1 โคมเนนอส Thierry of Alsace พระเจ้าสตีเฟนแห่งอังกฤษ เจฟฟรีย์ที่ 5 เคานต์แห่งอ็องฌู Vladislaus II of Bohemia Robert de Craon Everard des Barres Vladislaus II the Exile ไฮน์ริชที่ 12 ดยุกแห่งบาวาเรีย Albert the Bear Canute V of Denmark Sweyn III of Denmark จักรพรรดิฟรีดริชที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ Anselm of Havelberg Conrad the Great Otto of Freising Alfonso Jordan Matthias I Godfrey III Henry Jasomirgott Adolf II of Holstein Roger II of Sicily	ฝั่งตะวันออก: Mesud I Imad ad-Din Zengi Nur ad-Din Saif ad-Din Ghazi I Al-Muqtafi Al-Hafiz ฝั่งตะวันตก: Tashfin ibn Ali Ibrahim ibn Tashfin Ishaq ibn Ali Abd al-Mu'min Wends กับพันธมิตร: Niklot Pribislav of Wagria Ratibor I of Pomerania
กำลัง
เยอรมัน:ชาย 20,000 คน[1] ฝรั่งเศส:ชาย 15,000 คน[1]	รวม:20,000 คน
ความสูญเสีย
มาก	น้อย

แม่แบบ:Campaignbox Second Crusade

แม่แบบ:Campaignbox Crusades Battles

สงครามครูเสดครั้งที่ 2 (อังกฤษ: Second Crusade) (ค.ศ. 1147-ค.ศ. 1149) เป็นสงครามครูเสด^[2][3] ครั้งสำคัญครั้งที่สองที่เริ่มจากยุโรปในปี ค.ศ. 1145 ในการโต้ตอบการเสียอาณาจักรเอเดสสาในปีก่อนหน้านั้น

อาณาจักรเอเดสสาเป็นอาณาจักรครูเสดอาณาจักรแรกที่ก่อตั้งขึ้นระหว่างสงครามครูเสดครั้งที่ 1 (ค.ศ. 1095-ค.ศ. 1099) และเป็นอาณาจักรแรกที่ล่ม สงครามครูเสดครั้งที่ 2 ได้รับการประกาศโดยสมเด็จพระสันตะปาปายูจีนที่ 3 และเป็นสงครามครูเสดครั้งแรกที่นำโดยพระมหากษัตริย์ยุโรปที่รวมทั้งพระเจ้าหลุยส์ที่ 7 แห่งฝรั่งเศส และพระเจ้าคอนราดที่ 3 แห่งเยอรมนี พร้อมด้วยการสนับสนุนของขุนนางสำคัญต่างๆ ในยุโรป กองทัพของทั้งสองพระองค์แยกกันเดินทางข้ามยุโรปไปยังตะวันออกกลาง หลังจากข้ามเข้าสู่ดินแดนของจักรวรรดิไบแซนไทน์ในอานาโตเลียแล้ว กองทัพทั้งสองต่างก็ได้รับความพ่ายแพ้ต่อเซลจุคเติร์ก แหล่งข้อมูลของคริสเตียนตะวันตก--โอโดแห่งดุยล์ (Odo of Deuil) และคริสเตียนซีเรียคอ้างว่าจักรพรรดิมานูเอลที่ 1 โคมเนนอสแห่งจักรวรรดิไบแซนไทน์ทรงมีส่วนในความพ่ายแพ้ครั้งนี้โดยทรงสร้างอุปสรรคแก่การเดินหน้าของกองทัพทั้งสองโดยเฉพาะในอานาโตเลีย และทรงเป็นเป็นผู้สั่งการโจมตีของเซลจุคเติร์ก กองทัพที่ร่อยหรอที่เหลือของพระเจ้าหลุยส์และพระเจ้าคอนราดก็เดินทางต่อไปยังกรุงเยรูซาเลม และในปี ค.ศ. 1148 ก็เข้าโจมตีดามาสคัสตามคำแนะนำอันไม่สมควร สงครามครูเสดครั้งที่ 2 จบลงด้วยความล้มเหลวและชัยชนะของฝ่ายมุสลิม และเป็นสงครามที่นำไปสู่การเสียกรุงเยรูซาเลม และ สงครามครูเสดครั้งที่ 3 ในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 12

ความสำเร็จอย่างเดียวของสงครามครูเสดครั้งนี้เกิดขึ้นนอกบริเวณเมดิเตอเรเนียนเมื่อชนกลุ่มต่างๆ ที่กำลังเดินทางทางเรือไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์เพื่อไปเข้าร่วมในสงครามที่รวมทั้งเฟล็มมิช, ฟริเชียน, นอร์มัน, อังกฤษ, สกอต และเยอรมันมีโอกาสหยุดช่วยฝ่ายโปรตุเกสจากการเสียเมืองลิสบอนจากการล้อมโดยชาวมัวร์ในปี ค.ศ. 1147

ขณะเดียวกันในยุโรปตะวันออกสงครามครูเสดตอนเหนือครั้งแรกก็เริ่มขึ้นโดยมีจุดประสงค์ในการเปลี่ยนกลุ่มชนที่เป็นเพกันให้มารับนับถือคริสต์ศาสนาซึ่งเป็นสงครามที่ดำเนินต่อมาเป็นเวลาอีกหลายร้อยปี

• สงครามครูเสด
• ประวัติศาสตร์คริสต์ศาสนา
• จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
• จักรวรรดิไบแซนไทน์
• ราชอาณาจักรเยรูซาเลม
• จักรวรรดิเซลจุค
• อาณาจักรครูเสด
• ราชวงศ์อับบาซียะฮ์
• ราชวงศ์ฟาติมียะห์

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ สงครามครูเสดครั้งที่ 2

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก