ดิช็อกซิน
หน้าตา
ข้อมูลทางคลินิก | |
---|---|
การอ่านออกเสียง | /dɪˈdʒɒksɪn/, with a soft gee[1] |
ชื่อทางการค้า | Lanoxin, others |
AHFS/Drugs.com | โมโนกราฟ |
MedlinePlus | a682301 |
ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์ | |
ช่องทางการรับยา | รับประทาน, ฉีดเข้าหลอดเลือดดำ |
รหัส ATC | |
กฏหมาย | |
สถานะตามกฏหมาย |
|
ข้อมูลเภสัชจลนศาสตร์ | |
ชีวประสิทธิผล | 60 ถึง 80% (ทางปาก) |
การจับกับโปรตีน | 25% |
การเปลี่ยนแปลงยา | ตับ (16%) |
ครึ่งชีวิตทางชีวภาพ | 36 ถึง 48 ชั่วโมง (ผู้มีไตปกติ) 3.5 ถึง 5 วัน (ผู้มีปัญหาไต) |
การขับออก | ไต |
ตัวบ่งชี้ | |
| |
เลขทะเบียน CAS | |
PubChem CID | |
IUPHAR/BPS | |
DrugBank | |
ChemSpider | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
ECHA InfoCard | 100.040.047 |
ข้อมูลทางกายภาพและเคมี | |
สูตร | C41H64O14 |
มวลต่อโมล | 780.949 g/mol g·mol−1 |
แบบจำลอง 3D (JSmol) | |
จุดหลอมเหลว | 249.3 องศาเซลเซียส (480.7 องศาฟาเรนไฮต์) |
การละลายในน้ำ | 0.0648 mg/mL (20 °C) |
| |
| |
(verify) | |
ดิช็อกซิน (Digoxin) หรือชื่อทางการค้าคือ ลาน็อกซิน (Lanoxin) เป็นยาในกลุ่มคาร์ดิแอกไกลโคไซด์[2] ใช้สำหรับโรคระบบหัวใจหลอดเลือด อาทิ หัวใจเต้นไม่สม่ำเสมอ, หัวใจสั่นระรัว และภาวะหัวใจวาย สามารถรับยานี้ได้โดยการรับประทานหรือฉีดเข้าหลอดเลือดดำ[2]
การใช้ยาเกินขนาดจะส่งผลให้เกิดอาการเต้านมโต[2][3] และอาจมีอาหารอื่นร่วมด้วยอาทิ ไม่อยากอาหาร, คลื่นไส้, มองไม่ชัด, จิตสับสน และหัวใจเต้นผิดจังหวะ ผู้ที่ไตมีปัญหาและผู้สูงอายุควรได้รับการดูแลเป็นพิเศษ[3] ยังไม่เป็นที่แน่ชัดว่ายานี้ปลอดภัยต่อสตรีมีครรภ์หรือไม่[4]
ดิช็อกซินถูกคิดค้นขึ้นในปี ค.ศ. 1930 ได้มาจากสารสกัดจากต้นถุงมือจิ้งจอก[5][6] ดิช็อกซินได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นยาหลักขององค์การอนามัยโลก.[7]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ OED
- ↑ 2.0 2.1 2.2 "Digoxin". The American Society of Health-System Pharmacists. สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.
- ↑ 3.0 3.1 WHO Model Formulary 2008 (PDF). World Health Organization. 2009. p. 270. ISBN 9789241547659. สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.
- ↑ "Digoxin Use During Pregnancy | Drugs.com". www.drugs.com. สืบค้นเมื่อ 14 December 2016.
- ↑ Cartwright, Anthony C. (2016). The British Pharmacopoeia, 1864 to 2014: Medicines, International Standards and the State (ภาษาอังกฤษ). Routledge. p. 183. ISBN 9781317039792.
- ↑ Hollman, A (6 April 1996). "Drugs for atrial fibrillation. Digoxin comes from Digitalis lanata". BMJ (Clinical research ed.). 312 (7035): 912. doi:10.1136/bmj.312.7035.912. PMC 2350584. PMID 8611904.
- ↑ "WHO Model List of Essential Medicines (19th List)" (PDF). World Health Organization. April 2015. สืบค้นเมื่อ 8 December 2016.