మొదటి మారవర్మను కులశేఖర పాండ్యను
| మొదటి మారవర్మను కులశేఖర పాండ్యను | |
|---|---|
| పరిపాలన | సుమారు 1268 – 1308 CE |
| పూర్వాధికారి | Jatavarman Sundara Pandyan |
| రాజవంశం | Pandyan |
మొదటి మారవర్మను కులశేఖర పాండ్యను (తమిళం:முதலாம் மாறவர்மன் குலசேகர பாண்டியன்) పాండ్యరాజు. ఆయన దక్షిణ భారతదేశంలోని ప్రాంతాలను సా.శ. 1268-1308 మధ్య పాలించాడు.[1] అయితే 1310 వరకు పరిపాలించాడని సేను పేర్కొన్నాడు.[2] ఆయన మరణం 1308-1323లో పాండ్య అంతర్యుద్ధానికి దారితీసింది.
పట్టాభిషేకం, పాలన భాగస్వామ్యం
[మార్చు]మొదటి కులశేఖర పాండ్యను తన తండ్రి మొదటి జాతవర్మను సుందర పాండ్యను తరువాత సా.శ. 1268 వ సంవత్సరంలో పాండ్య సింహాసనాన్ని చేర్చుకున్నాడు. 13 వ శతాబ్దం మధ్యకాలంలో పాండ్య రాజ్యాన్ని రాజ్య శ్రేణిలోని చాలా మంది యువరాజులు పాలించారు. చరిత్రలో ఈ యువరాజు పాలన ప్రాముఖ్యత సంతరించుకున్నదిగా గుర్తించబడింది.[3] మొదటి కులశేఖర పాండ్యను తన పాలనను పంచుకున్న పాండ్య రాజ కుటుంబానికి చెందిన ఇతర యువరాజులు మొదటి జాతవర్మను వీర పాండ్యను (సా.శ. 1253-1275), ఆయన సోదరుడు మూడవ మరవర్మను విక్కిరామను (సా.శ. 1283 లో అంగీకరించారు), రెండవ జాతవర్మను సుందర పాండ్యను (క్రీ.పూ 1277).[4] మార్కో పోలో ఆయన "ఐదుగురు సోదరుల రాజులలో పెద్దవాడు" అని పేర్కొన్నాడు".[5]
విజయాలు
[మార్చు]చోళులు, హొయశిలలతో యుద్ధాలు
[మార్చు]కులశేఖర పాండ్యను రెండవ పాండ్య సామ్రాజ్యానికి దాని శక్తి, కొనసాగింపులో ఉన్నత స్థాయిలో నాయకత్వం వహించాడు . ఆయన రామనాథుడి ఆధ్వర్యంలో హొయసల, మూడవ రాజేంద్ర చోళుడి ఆధ్వర్యంలోని చోళులకు వ్యతిరేకంగా యుద్ధం చేశాడు. ఆయన సా.శ. 1279 లో వారిద్దరినీ ఓడించి మూడు శతాబ్దాల చోళపాలనను ముగించాడు. రామనాథుడి ఓటమి తమిళనాడులో హొయసల నియంత్రణను ముగించింది. ఆయన ప్రస్తుత కేరళ ప్రాంతంలో కూడా యుద్ధం చేసి కొల్లాన్ని స్వాధీనం చేసుకున్నాడు.[6]
శ్రీలంక దండయాత్ర
[మార్చు]కులశేఖర పాండ్యను 1270 ల చివరలో తన మంత్రి కులశేఖర సింకయ్యరియను ఆర్యచక్రవర్తి నాయకత్వంలో శ్రీలంకకు దండయాత్ర పంపాడు. జాఫ్నా రాజ్యంలో పాండ్యాలకు సామంతుడైన సవకనుమైన్దనును ఓడించ��డు. ఈ దండయాత్ర సుభాగిరి (యాపాహువా) కోటను దోచుకుంది. బుద్ధుని దంతాల అవశేషంతో తిరిగి వచ్చింది.[7] ఈ దండయాత్ర శ్రీలంక రాజు మొదటి భునైకాబహు పాలనను (సా.శ. 1272-1285) ముగించింది. భువనైక బహు వారసుడు మూడవ పారకమాబాహు కులశేఖరను రాజసభకు వ్యక్తిగత రాయబార కార్యాలయానికి వెళ్లి బుద్ధునిదంత అవశిష్టాన్ని తిరిగి ఇవ్వమని ఒప్పించాడు. తరువాతి ఇరవై సంవత్సరాలు శ్రీలంక పాండ్యను సార్వభౌమత్వం క్రింద ఉంది. కులశేఖరను మరణం తరువాత 1308-1323 నాటి పాండ్య అంతర్యుద్ధంలో మాత్రమే స్వాతంత్ర్యం పొందింది. .[6]
పాలన, పదవులు, భక్తి
[మార్చు]కులశేఖరను సుమారు నాలుగు దశాబ్దాల సుదీర్ఘ పాలన శాంతి శ్రేయస్సు అభివృద్ధికి ప్రసిద్ధి చెందింది. ఆయన పాలనలో పాండ్య దేశాన్ని సందర్శించిన విదేశీ ప్రయాణికులు. షిరాజు చెందిన పర్షియను చరిత్రకారుడు అబ్దుల్లా వాసాఫు కులశేఖరను ఆధ్వర్యంలోని పాండ్య దేశాన్ని భూమి మీద అత్యంత ఆమోదయోగ్యమైన నివాసంగానూ, ప్రపంచంలోని అత్యంత ఆహ్లాదకరమైన త్రైమాసికం అని వర్ణించాడు. ముహమ్మదుత్త్ టిబి కుమారుడు తకియుద్దీను అబ్దురు రెహ్మాను అనే అరబు ముస్లింను కులశేఖర పాండ్యను ప్రధానమంత్రి, సలహాదారుగా నియమించాడని ఆయన పేర్కొన్నాడు. కిరీటానికి ఆయన చేసిన సేవలకు కులశేఖరపట్నం, కాయల్పట్టినం, ఫిటాను, మాలి ఫిటాను వంటి తీరప్రాంత నగరాలు ఆయనకు బహుమతి లభించింది.[8] వాసాఫు వ్రాతలలో కులశేఖరనును కాలేసు దేవరు అని పిలిచే ఆయన నలభై సంవత్సరాలు పరిపాలించాడని ఈ సమయంలో ఏ విదేశీ శత్రువు కూడా తన దేశంలోకి ప్రవేశించలేదు, లేదా తీవ్రమైన అనారోగ్యం అతన్ని మంచానికి పరిమితం చేయలేదు. మార్డి (మదురై) నగరం ఖజానాలో గణించడానికి వీలుకానంతగా 1,200 కోట్ల బంగారం ముత్యాలు, మాణిక్యాలు, మణులు, పచ్చలు వంటి విలువైన రాళ్ళు పేరుకుపోయాయని పేర్కొనబడింది.[9] ఇక్కడ "కోటి" అనే పదానికి ఇప్పుడు ఉపయోగంలో లేని పర్షియను సంఖ్య వ్యవస్థ ప్రకారం "లక్ష" అని అర్ధం.[10] వాసాఫు స్వయంగా భారతదేశంలోని ఏ ప్రాంతాన్ని సందర్శించలేదు. సాధారణంగా పరిశోధకులు నమ్మదగని మూలంగా దీనిని భావిస్తారు.[11] మహావంశ దంత అవశేషాల పాండ్యుల దోపిడీని వివరిస్తూ, కులశేఖరను గొప్ప పాండ్యరాజుల కమలం లాంటి జాతిని విస్తరించే సూర్యుడిలా వర్ణించాడు.[12]
తన పాలనలో మార్కోపోలో పాండ్య దేశాన్ని సందర్శించి పాండ్యప్రజల సంపద, సామాజిక ఆచారాల గురించి రాశాడు. ఆయన రచనలలో కులశేఖరనును ఆస్కియరు (అష్కారు) అని సూచిస్తాయి. మార్కోపోలో పాండ్య నౌకాశ్రయ నగరం కులశేఖరపట్నం గురించి వివరిస్తుంది [ఇది ఇప్పుడు కూడా కులశేఖరపట్నం సముద్రతీరంలో మనం చూడవచ్చు. కొన్ని స్తంభాలు ఓడలకు సరైన దిశను ఇవ్వడానికి ఉపయోగించబడ్డాయి] ఈ నగరంలోనే పశ్చిమప్రాంతంలోని హార్మోసు, కిసు, అడెను, అరేబియా నుండి గుర్రాలతో, ఇతర వస్తువులతో అన్ని నౌకలు నిలిచి వారి వస్తువులను విక్రయించాయి. ఇది దేశవ్యాప్తంగా ఉన్న ప్రజల గొప్ప సమ్మేళనాన్ని తీసుకుని వస్తుంది. కనుక ఈ నగరంలో గొప్ప వ్యాపారం ఉంది. ఇది ఓడరేవు సముద్ర తీరానికి వర్ణిస్తుంది. కులశేఖరపట్నాన్ని ఇప్పుడు రావ్దరుపాలియం అని కూడా పిలుస్తారు. రావ్దరు ముస్లిం ఒక భాగం గుర్రాలతో తమ వ్యాపారం చేసారు. అందుకు నిదర్శనంగా ఇప్పుడు కులశేఖరపట్నంలో ముస్లిం జనాభా ఉంది. వారు షిప్పలతో వ్యాపారం చేస్తున్న మరక్కర్లు, వారు కేరళ నుండి వచ్చారు, కున్హాలి మరక్కరు లేదా కుంజలి మరక్కరు కుటుంబ సభ్యులు కేరళ నుండి వస్తున్నారు. కులశేఖరరపట్నానికి 1965 వరకు అక్కడి నుండి "ధోని" అనే చిన్న నౌకలు నడిచాయి. ఒక పట్టణం ఓడరేవు అయితే దానికి లైటు హౌసు ఉండాలి. కులశేఖరపట్నంలో ఇప్పుడు మనపదు దగ్గర లైటు హౌసు ఉంది. కాబట్టి మార్కోపోలో పేర్కొన్న ప్రదేశం కులశేఖరపట్నం అని మేము ఒక నిర్ణయానికి రావచ్చు.[13] ఆయన ఇక్కడ జరిగిన ముత్యాలు, చేపలు, గుర్రాలు వ్యాపారం గురించి, సతి, దేవదాసీల ఆచారాల గురించి కూడా రాశాడు.[14]
కులశేఖరన్ తరంగంబాడిలో మణివన్నేశ్వరం ఆలయాన్ని నిర్మించారు.[15] తిరునెల్వేలి నెల్లియప్పరు ఆలయం బయటి గోడను కూడా నిర్మించాడు. అతనికి కొల్లంకొండను (கொல்லம் கொண்டான்) అనే బిరుదులు ఇవ్వబడ్డాయి. [16] దీని అర్థం "కొల్లం విజేత" కొనేరిన్మైకొండను (கோ நேர் இன்மை கொண்டான்) అంటే: అసమానమైన రాజు అర్ధం.[17] అల్వారు తిరునగరి శాసనం తప్ప, కులశేఖరను శాసనాలలో ఆయన కీర్తించబడ లేదు. అతని నాల్గవ సంవత్సరం పాలన (సా.శ. 1272) నుండి వచ్చిన అల్వారు తిరునగరి శాసనం ఆయనను శ్రీ కో మరవన్మను (ஸ்ரீ கோ மாறவன்மரான திரிபுவன சக்கரவர்த்திகள் ஸ்ரீ குலசேகரன்) తిరిభువన చక్రవర్తి శ్రీ కులశేఖరను అని ప్రశంసిస్తుంది [18]
మరణం, అంతర్యుద్ధం
[మార్చు]సా.శ. 1308 లో మొదటి కులశేఖర పాండ్యను మరణించిన తరువాత ఆయన కుమారులలో వారసత్వ వివాదాలు తలెత్తాయి. చట్టబద్ధమైన చిన్న కుమారుడు మూడవ జాతవర్మను సుందర పాండ్యను, రాజుకు అనుకూలంగా ఉన్న చట్టవిరుద్ధమైన పెద్ద కుమారుడు రెండవ జాతవర్మను వీర పాండ్యను సింహాసనం కోసం ఒకరితో ఒకరు పోరాడారు. సా.శ. 1310 లో ఆయనను మూడవ జాతవర్మను సుందర పాండ్యను చంపినట్లు ముస్లిం చరిత్రకారులు వాసాఫు, అమీరు ఖుస్రోల కథనాలు చెబుతున్నాయి.[19] ఇది సా.శ.1308-సా.శ.1323 నాటి సుదీర్ఘమైన పాండ్య అంతర్యుద్ధానికి దారితీసింది.
మూలాలు
[మార్చు]- ↑ Sethuraman, p124
- ↑ Sen, Sailendra (2013). A Textbook of Medieval Indian History. Primus Books. pp. 45–46. ISBN 978-9-38060-734-4.
- ↑ KA Nilakanta Sastri, p196
- ↑ Narasayya, p41
- ↑ Aiyangar, P.65
- ↑ 6.0 6.1 KA Nilakanta Sastri, p197
- ↑ Kunarasa, p.66
- ↑ Prashant More, p.9
- ↑ Aiyangar, P.96
- ↑ "ఆర్కైవ్ నకలు". Archived from the original on 9 అక్టోబరు 2021. Retrieved 19 డిసెంబరు 2021.
- ↑ https://books.google.com/books?id=wYUSAAAAIAAJ Page 531
- ↑ Aiyangar, P.58
- ↑ Aiyangar, P.55
- ↑ KA Nilakanta Sastri, P.202-03
- ↑ Tarangampadi shore temple awaits renovation [permanent dead link]
- ↑ Narasayya, p44
- ↑ Aiyangar P.56
- ↑ Aiyangar, P.222-223
- ↑ Aiyangar, p.97
వనరులు
[మార్చు]- Sastri, KA Nilakanta (2005) [1955]. A History of South India (Paperback ed.). India: Oxford University Press. ISBN 0-19-560686-8.
- Sethuraman, N (1978). The imperial Pandyas: Mathematics reconstructs the chronology. India: Kumbakonam.
- Narasayya (2009). Aalavaai: Madurai Maanagarathin Kadhai (Hardback ed.). India: Palaniappa Brothers. ISBN 978-81-8379-517-3.
- Kunarasa, K (2003). The Jaffna Dynasty. Johor Bahru: Dynasty of Jaffna King’s Historical Society. p. 122. ISBN 955-8455-00-8.
- Aiyangar, Sakkottai Krishnaswami (1921). South India and her Muhammadan Invaders. Oxford University Press.
- More, JB Prashanth (2004). Muslim Identity, Print Culture and the Dravidian Factor in Tamil Nadu. Orient Longman. ISBN 81-250-2632-0.
| అంతకు ముందువారు మొదటి జాతకవర్మను సుందర పాండ్యను |
పాండ్య 1268–1308 |
తరువాత వారు Pandyan Civil war of 1308-1323 |