இப்பக்கம் மெய்ப்பு பார்க்கப்பட்டுள்ளது
தம்பி நீபோய் வந்திடு.
தங்கி இருக்கின் றே”னென
அரச மரத்து அடியிலே
அமர்ந்தார், தொந்திப் பிள்ளையார்.
காற்ற டித்த ஓசையில்
காது கேளாக் குமரனும்
சிறிது தூரம் சென்றுதான்
திரும்பி பார்த்தான், அண்ணனை.
அங்கும் இங்கும் பார்த்தனன்;
அண்ணன் வரவு கண்டிலன்;
உச்சி மலையில் ஏறினன்;
உற்று எங்கும் நோக்கினன்.
காண வில்லை, அண்ணனைக்
கண்ணுக் கெட்டும் வரையிலும்.
மலையின் மேலே நின்றிடின்
மரத்தின் கீழே தெரியுமோ?
பார்த்துப் பார்த்து உச்சியில்
பார்த்துக் கந்தன் நிற்கிறான்.
காத்துக் காத்துக் கணபதி
காற்று வாங்கும் காட்சிபார்!
149