Pređi na sadržaj

Živi i mrtvi

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Datum izmene: 9. decembar 2024. u 00:07; autor: Uroš Veličković Zmaj (razgovor | doprinosi)
(razl) ← Starija izmena | Trenutna verzija (razl) | Novija izmena → (razl)
Živi i mrtvi
RežijaKristijan Milić
ScenarioJosip Malakić (roman) Miro Barnjak
ProducentIgor Nola
Domagoj Pavić
Marijo Vikadin
Glavne ulogeFilip Šovagović
Velibor Topić
Slaven Knezović
Marinko Prga
Robert Roklicer
MuzikaAndrija Milić
Godina2007.
Trajanje90 minuta
ZemljaHrvatska
Bosna i Hercegovina
Jezikhrvatski
Budžet1.5 milion
IMDb veza

Živi i mrtvi je antiratni dugometražni igrani film rađen po romanu pisca Josipa Mlakića rađen u koprodukciji Hrvatske i Federacije BiH.[1] Ratna drama koja isprepliće dvije priče – jednu iz građanskog rata 1993. godine u Bosni i Hercegovini i drugu koja se odvija na istom mjestu ali 1943. godine za vrijeme Drugog svjetskog rata.[2] Film je sniman u gradovima Prozor, Bugojno i Gornji Vakuf.

Radnja

[uredi | uredi izvor]
Upozorenje: Slede detalji zapleta ili kompletan opis filma!
Lokacija na kojoj je sniman film

Negdje u Bosni 1993. grupa vojnika HVO-a dobija zadatak da drži jedan od najvažnijih položaja prema jedinicama VRS, u brdima kod lovačke barake. No iste večeri po dolasku na položaj, njima iza leđa izbija hrvatsko-bošnjački sukob čime ostaju odsječeni od svojih saboraca. Tada moraju da se povlače preko srpskih i bošnjačkih položaja da se dokopaju spasa – Crnih voda. Pri povlačenju nailaze na kolibu u kojoj su vojnici Armije BiH, te ih napadaju i ubijaju. Sljedeće jutro, Robe ubija zapovjednika Ivu, misleći da je vojnik ABiH, te malo kasnije i on gine stavši na minu. U noći kada su krenuli iz kolibe vojnike HVO-a napadaju Bošnjaci. Nakon tog napada, samo Tomo, Ćoro i Vijali ostaju živi, te kasnije krenu i dođu do groblja gdje ginu Ćoro i Tomo. Vijali biva ranjen te mu se pričinjavaju domobrani, vojnici ABiH, partizani i njegovi mrtvi saborci.

U Bosni 1943. dvojica ustaša vode grupu domobrana u akciju protiv manje grupe partizana. Među domobranima je Martin, te Ferid koji upropašćen viješću da mu je cijela porodica pomrla od tifusa, odlučuje da dezertira. No to mu ne uspijeva pošto njega, Martina i Stojana koji su ga tražili napadaju partizani. Ferid i Stojan u okršaju ginu, kao i partizani koji su ih napali. Krenuvši dalje, domobrane ponovno napadaju partizani, dio ih gine, a ustaškog satnika Danu Boru partizani zarobljavaju. Martin ostaje sa poručnikom Knezom i ustašom Seminom koji mu kaže da pobjegne, što Martin i učini.

Glumci po ulogama

[uredi | uredi izvor]

Nagrade

[uredi | uredi izvor]

Pula 2007 - Zlatna Arena za:[1][3]

  • Specijalni efekti: Goran Rukavina i Branko Repalust
  • Posebna Zlatna Arena: Ivica Drnić, dizajner tona, Damir Valinčić i Igor Fabris mikseri tona, za ton
  • Galzba u filmu: Andrija Milić
  • Montaža: Goran Guberović - posthumno
  • Kamera: Dragan Marković i Mirko Privčević
  • Sporedna muška uloga: Borko Perić
  • Režija: Kristijan Milić

Međunarodni festival filmske kamere Bitola [1][4]

  • Glavna nagrada - Zlatna kamera 300

FEST 2008 Beograd [1][5]

  • Nagrada - Evropa van Evrope

Grossmannov festival filma i vina 2008 Ljutomer [1][6]

  • Glavna nagrada - Hudi maček

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v g d „Živi i mrtvi”. Baza HR kinematografije. Pristupljeno 28. 1. 2021. 
  2. ^ „Živi i mrtvi”. BH Film. Pristupljeno 29. 1. 2021. [mrtva veza]
  3. ^ „ŽIVI I MRTVI”. Pula film festival. Arhivirano iz originala 01. 02. 2021. g. Pristupljeno 28. 1. 2021. 
  4. ^ „V Makedoniji slavile filmske kamere”. RTV SLO (na jeziku: slovenački). Pristupljeno 28. 1. 2021. 
  5. ^ „Miliću na FEST-u nagrada za film 'Živi i mrtvi'. Jutarnji.hr. Pristupljeno 28. 1. 2021. 
  6. ^ „3. Grossmannov festival filma in vina”. Grossmann. str. si. Pristupljeno 28. 1. 2021. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]