Pređi na sadržaj

Kjuanon

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kjuanon zastava sa logotipom K i istaknutim sloganom pokreta, na skupu za poštovanje Drugog amandmana u Ričmondu, Virdžinija, 2020.

Kjuanon je američka politička teorija zavere i politički pokret.[1]

Nastala je u američkoj krajnje desničarskoj političkoj sferi 2017. Kjuanon se fokusira na lažne tvrdnje anonimne osobe ili pojedinaca poznatih kao "Q". Te tvrdnje su prenosile, razvijale i dopunjavale brojne zajednice i uticajni ljudi povezani sa pokretom. Osnovna teorija Kjuanona je da je zavera satanskih,[2][3] kanibalističkih seksualnih zlostavljača dece koji upravljaju globalnim lancem trgovine dece seksom urotila protiv bivšeg američkog predsednika Donalda Trampa tokom njegovog mandata. Kjuanon ima direktne korene u Picagejt-u, internet teoriji zavere koja se pojavila godinu dana ranije; takođe uključuje elemente mnogih drugih teorija.[4] Neki stručnjaci su Kjuanon opisali kao kult.[5]

Sledbenici teorije zavere kažu da se Trampova administracija tajno borila protiv zavere pedofila i da će sprovoditi masovna hapšenja i pogubljenja hiljada članova zavere na dan poznat kao „Oluja“ ili „Događaj“.[6] Pristalice Kjuanona su imenovale demokratske političare, holivudske glumce, visoke vladine zvaničnike, poslovne tajkune i medicinske stručnjake kao članove zavere.[7] Kjuanonje takođe tvrdio da je Tramp stimulisao zaveru ruskog mešanja u američke predsedničke izbore 2016. kako bi angažovao Roberta Milera da mu se pridruži u razotkrivanju lanca trgovine seksom i sprečio državni udar Baraka Obame, Hilari Klinton, i Džordža Soroša.[8][9] Kjuanon je opisan kao antisemitski ili ukorenjen u antisemitskim stanovištima, zbog fiksacije na jevrejskog finansijera Džordža Soroša i teorija zavere o porodici Rotšild, čestoj meti antisemita.[10][11] Mnogi ga takođe smatraju antisemitskim zbog velike sličnosti sa antisemitskom krvnom klevetom, mitom da Jevreji uzimaju krv dece u ritualne svrhe.[12]

Iako ima svoje poreklo u starijim teorijama zavere, prvi K-ov post je bio u oktobru 2017. na anonimnoj veb stranici za slike 4čen. Q je tvrdio da je visoki vladin zvaničnik sa sa pristupom osetljivim informacija, koje obuhvataju informacije o Trampovo administraciji i njenim protivnicima u Sjedinjenim Državama.[13] K se ubrzo preselio na 8čen, čineći ga Kjuanonovom bazičnom internet stranicom.[14] Kjuovi često zagonetni postovi postali su poznati kao „kapi“, koje su kasnije prikupljale aplikacije i veb-sajtovi. Teorija zavere se proširila u virusni fenomen i brzo nadišla internet kulturu, postala poznata među opštom populacijom i pretvorila se u pravi politički pokret. Sledbenici su počeli da se pojavljuju na skupovima Trampove kampanje za reizbor u avgustu 2018,[15] a Tramp je uvećao broj Kjuanon naloga na Tviteru svojim retvitovanjima.[16] Kjuanon teorije zavere su takođe prenosile ruske i kineske državne medijske kompanije, nalozi trolova na društvenim mrežama,[17][18] i ekstremno desničarska Falun gung.[24]

Od svog pojavljivanja u američkoj politici, Kjuanon je pokrenuo pokrete širom sveta. Tačan broj pristalica Kjuanona je nejasan,[3][25] ali grupa ima veliki broj pratilaca na internetu.[2][3] Nakon pojačanog ispitivanja pokreta i njegovih heštegova, glavne društvene mreže kao što su Tviter[26] i Fejsbuk[27] počele su da preduzimaju mere da zaustave širenje teorije zavere.

Kjuanon sledbenici su počinili akte nasilja u brojnim prilikama.[28] Članovi pokreta aktivno su učestvovali na američkim predsedničkim izborima 2020. godine, tokom kojih su podržavali Trampovu kampanju i vodili informacioni rat u pokušaju da utiču na birače.[29][30] Nakon pobede Džoa Bajdena, oni su bili uključeni u napore da se ponište rezultati izbora. Nekoliko Trampovih saradnika, kao što su general Majkl Flin i dva člana njegovog pravnog tima, Lin Vud i Sidni Pauel, promovisali su teorije zavere izvedene iz Kjuanona. Kada ova taktika nije uspela, Trampove pristalice – mnogi od njih sledbenici Kjuanona - napali su američki Kapitol 6. januara 2021. Napad na Kapitol bio je prelomni trenutak za Kjuanon i doveo je do daljeg, trajnijeg uklanjanja naloga sledbenika i odbacivanja njihovih tvrdnji.[31][32]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Gde su pristalice Kjuanon teorije zavere godinu dana posle upada u Kongres”. BBC News na srpskom (na jeziku: srpski). 2022-01-06. Pristupljeno 2022-10-15. 
  2. ^ a b Bracewell, Lorna (21. 1. 2021). „Gender, Populism, and the QAnon Conspiracy Movement”. Frontiers in Sociology. Frontiers Media. 5: 615727. ISSN 2297-7775. PMC 8022489 Slobodan pristup. PMID 33869533. doi:10.3389/fsoc.2020.615727 Slobodan pristup. 
  3. ^ a b v Crossley, James (septembar 2021). „The Apocalypse and Political Discourse in an Age of COVID”. Journal for the Study of the New Testament. SAGE Publications. 44 (1): 93—111. ISSN 1745-5294. doi:10.1177/0142064X211025464 Slobodan pristup. 
  4. ^ Roose, Kevin (3. 9. 2021). „What Is QAnon, the Viral Pro-Trump Conspiracy Theory?”. The New York Times. Pristupljeno 15. 2. 2022. 
  5. ^ Description of QAnon as a cult:
  6. ^ Rothschild 2021, str. 9, 28, 175.
  7. ^ Rothschild 2021, str. 21.
  8. ^ Laviola, Erin (1. 8. 2018). „QAnon Conspiracy: 5 Fast Facts You Need to Know”. Heavy. Pristupljeno 19. 4. 2021. 
  9. ^ Stanley-Becker, Isaac (1. 8. 2018). „'We are Q': A deranged conspiracy cult leaps from the Internet to the crowd at Trump's 'MAGA' tour”. The Washington Post. Pristupljeno 19. 9. 2018. 
  10. ^ Dunst, Charles (3. 8. 2018). „Is QAnon, the Latest pro-Trump Conspiracy Theory, anti-Semitic?”. Haaretz. Jewish Telegraphic Agency. Pristupljeno 21. 9. 2018. 
  11. ^ „Quantifying Hate: A Year of Anti-Semitism on Twitter”. Anti-Defamation League. Pristupljeno 9. 9. 2018. 
  12. ^ Sales, Ben (20. 9. 2020). „QAnon is an old form of anti-Semitism in a new package, say experts”. The Times of Israel. 
  13. ^ Griffin, Andrew (24. 8. 2020). „What is Qanon? The Origins of the Bizarre Conspiracy Theory Spreading Online”. The Independent. London. Pristupljeno 2. 10. 2020. 
  14. ^ Thomas, Elise (17. 2. 2020). „Qanon Deploys 'Information Warfare' to Influence the 2020 Election”. Wired. ISSN 1059-1028. Pristupljeno 21. 1. 2021. 
  15. ^ Bank, Justin; Stack, Liam; Victor, Daniel (1. 8. 2018). „What Is QAnon: Explaining the Internet Conspiracy Theory That Showed Up at a Trump Rally”. The New York Times. ISSN 0362-4331. Arhivirano iz originala 1. 8. 2018. g. Pristupljeno 1. 8. 2018. 
  16. ^ Nguyen, Tina (12. 7. 2020). „Trump isn't secretly winking at QAnon. He's retweeting its followers”. Politico. Pristupljeno 16. 4. 2021. 
  17. ^ Menn, Joseph (24. 8. 2020). „Russian-backed organizations amplifying QAnon conspiracy theories, researchers say”. Reuters. Pristupljeno 4. 10. 2020. 
  18. ^ Cohen, Zachary (19. 4. 2021). „China and Russia 'weaponized' QAnon conspiracy around time of US Capitol attack, report says”. CNN. Pristupljeno 13. 12. 2021. 
  19. ^ Zuylen-Wood, Simon van (13. 1. 2021). „MAGA-land's Favorite Newspaper”. The Atlantic. Pristupljeno 19. 12. 2021. 
  20. ^ Alba, Davey (9. 3. 2021). „Epoch Media Casts Wider Net to Spread Its Message Online”. The New York Times. ISSN 0362-4331. Arhivirano iz originalaSlobodan pristup ograničen dužinom probne verzije, inače neophodna pretplata 28. 12. 2021. g. Pristupljeno 19. 12. 2021. 
  21. ^ Zadrozny, Brandy; Collins, Ben (20. 8. 2019). „Trump, QAnon and an impending judgment day: Behind the Facebook-fueled rise of The Epoch Times”. NBC News. Pristupljeno 19. 12. 2021. 
  22. ^ Callery, James; Goddard, Jacqui (23. 8. 2021). „Most-clicked link on Facebook spread doubt about Covid vaccine”. The Times. ISSN 0140-0460. Pristupljeno 13. 2. 2022. „Facebook's data on the first quarter of this year shows that one of its most popular pages was an article by The Epoch Times, a far-right newspaper that has promoted QAnon conspiracy theories and misleading claims of voter fraud related to the 2020 US election.” 
  23. ^ Perrone, Alessio; Loucaides, Darren (10. 3. 2022). „A key source for Covid-skeptic movements, the Epoch Times yearns for a global audience”. Coda Media (na jeziku: engleski). Pristupljeno 13. 3. 2022. 
  24. ^ Multiple sources:[19][20][21][22][23]
  25. ^ Shanahan, James (5. 3. 2021). „Support for QAnon is hard to measure – and polls may overestimate it”. The Conversation. Pristupljeno 19. 4. 2021. 
  26. ^ Conger, Kate (21. 7. 2020). „Twitter Takedown Targets QAnon Accounts”. The New York Times. Arhivirano iz originala 22. 7. 2020. g. Pristupljeno 19. 4. 2021. 
  27. ^ O'Sullivan, Donie (6. 10. 2020). „Three years later, Facebook says it will ban QAnon”. CNN. Pristupljeno 6. 10. 2020. 
  28. ^ Beckett, Lois (16. 10. 2020). „QAnon: a timeline of violence linked to the conspiracy theory”. The Guardian. Pristupljeno 11. 2. 2022. 
  29. ^ Tollefson, Jeff (4. 2. 2021). „Tracking QAnon: how Trump turned conspiracy-theory research upside down” (PDF). Nature. sv. 590. Nature Research. str. 192—193. ISSN 1476-4687. LCCN 12037118. PMID 33542489. doi:10.1038/d41586-021-00257-y. Arhivirano iz originala (PDF) 27. 4. 2021. g. Pristupljeno 7. 10. 2021. 
  30. ^ Thomas, Elise (17. 2. 2020). „Qanon Deploys 'Information Warfare' to Influence the 2020 Election”. Wired. Pristupljeno 4. 10. 2020. 
  31. ^ „Twitter blocks 70,000 QAnon accounts after US Capitol riot”. Associated Press. 12. 1. 2021. Pristupljeno 13. 1. 2021. 
  32. ^ Roose, Kevin (17. 1. 2021). „A QAnon 'Digital Soldier' Marches On, Undeterred by Theory's Unraveling”. Arhivirano iz originalaSlobodan pristup ograničen dužinom probne verzije, inače neophodna pretplata 17. 1. 2021. g. Pristupljeno 19. 4. 2021. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Кјуанон&oldid=28460958”