Pređi na sadržaj

Košarkaška reprezentacija Rusije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Rusija
Plasman na Fibinoj rang-listi11i
Pristupila Fibi1947. godine
Fibina zonaFIBA Evropa
Nacionalni savezKošarkaški savez Rusije
Российская федерация баскетбола
SelektorRusija Sergej Bazarevič
Nadimak„Zbornaja komanda”
Olimpijske igre
Učešće3 (Prvi put 2000.)
Medalje Bronza: 2012.
Svetsko prvenstvo
Učešće5 (Prvi put 1994.)
Medalje Srebro: 1994, 1998
Evrobasket
Učešće13 (Prvi put 1993.)
Medalje Zlato: 2007
Srebro: 1993
Bronza: 1997, 2011
Dresovi
Home jersey
Team colours
Home
Away jersey
Team colours
Away

Košarkaška reprezentacija Rusije predstavlja Rusiju na međunarodnim košarkaškim takmičenjima. Reprezentacija Rusije učestvuje na takmičenjima od raspada Sovjetskog Saveza 1991. FIBA smatra Rusiju naslednicom uspeha, rezultata i medalja nekadašnjeg Sovjetskog Saveza. U tabeli i daljem tekstu dati su samo rezultati i uspesi reprezentacije Rusije, bez prisvajanja medalja koje su Rusi nasledili od Sovjetskog Saveza. Za uspehe do 1992. godine pogledajte učinak Sovjetskog Saveza. Pod vođstvom Amerikanca Dejvida Blata osvojena je titula prvaka Evrope na Evrobasketu 2007. godine u Španiji, a pet godina kasnije i prva medalja sa Olimpijskog košarkaškog turnira pod imenom Rusija.

Evropsko prvenstvo u košarci 1993. godine

[uredi | uredi izvor]

Odmah po raspatu Sovjetskog Saveza poprilično oslabljena reprezentacija Rusije krenula je sa stvaranjem tima koji je želeo da nastavi niz osvajanja medalja sa velikih takmičenja. Bez, pre svih, Litvanskih košarkaša, Rusija je morala da nalazi adekvante zamene za Sabonisa, Arturasa Karnišovasa, Marčuljonisa i ostale. Na mesto selektora postavljen je proslavljeni košarkaš Sergej Belov koji je kao igrač Sovjetskog Saveza 1972. godine osvojio zlato na Olimpijskim igrama. Belov je ulogu lidera podario 27.godišnjem plejmejkeru Sergeju Bazareviču kao i košgeteru Sergeju Babkovom. Na Evropskom prvenstvu 1993.godine selekcija SR Jugoslavije zbog sankcija nije mogla da brani titulu prvaka što je značilo da će Rusija, ali i ostale selekcije, pokušati da dođu do titule prvaka Starog kontinenta. Šampionat je počeo loše po Ruse. Posle startne pobede nad Bosnom i Hercegovinom (99:77) usledili su porazi od Švedske (100:92) i Španije (86:75). U drugoj grupnoj fazi „Zbornaja komanda” se prvi put susreće sa dojučerašnjim saigračima iz Letonije i ostvaruju pobedu od 91:72. Posle ovog, zabeleženi su još veći trijumfi nad Grčkom 84:67 i Italijom 95:69. U četvrtfinalu ih je čekala još jedna bivša SSSR republika - Estonija. Ni tu izabranici Sergeja Belova nisu imali problema, jer su slavili rezultatom 82:61. Pravi ispit u vidu Hrvatske čekao ih je u polufinalu. Neposredno pred početak šampionata Hrvatska se suočila sa velikom tragedijom, pošto je u saobraćajnom udesu nastradao najbolji košarkaš u istoriji ove zemlje Dražen Petrović. Bez Petrovića, Hrvatska je do polufinala došla sa devet pobeda, bez poraza, ali protiv raspoloženog Vitalija Nosova i njegovog dabl dabl učinka nije se moglo doći do finala. U samom finalu, Rusiju je čekala domaća selekcija Nemačke predvođena, sa klupe, Svetislavom Pešićem. Nakon brojnih sudijskih kontraverzi i seriji slobodnih bacanja, jedno od najdužih finala u istoriji Evropskih prvenstava završeno je trijumfom domaćina 71:70.

Svetsko prvenstvo u košarci 1994. godine

[uredi | uredi izvor]

Kao vicešampioni Evrope, izabranici Sergeja Belova plasirali su se na Svetsko prvenstvo u košarci 1994. godine koje je izmešteno u Toronto zbog rata u Jugoslaviji. U grupi su ostvarili tri lagane pobede nad Argentinom, Angolom i Kanadom,a u drugoj grupnoj fazi posle, podjednako, lakih pobeda nad Portorikom i Australijom usledio je i susret sa „Timom snova 2”. To je bio i prvi poraz „Zbornaje” na šampionatu, rezultatom 111:94. Do tog trenutka niko nije tako dobro parirao Amerikancima kao Rusija. Posle nove pobede nad Hrvatskom u polufinalu 66:64, usledio je nov susret sa Amerikancima i to u finalu. Ovoga puta predvodnici „Drim tima 2” (Šakil O'Nil, Redži Miler, Šon Kemp,... i ostali) želeli su da demonstriraju silu najubedljivijom mogućom pobedom. I u tome su uspeli. Od prvog podbacivanja u prvom poluvremenu, Amerikanci su samo podizali prednost, a procenat šuta za dva poena u jednom momentu, iznosio je, neverovatnih 75 procenata. Na kraju je selekcija Rusije doživela najubedljiviji poraz u svojoj istoriji i kao Rusija i kao SSSR od 137:91.

Krah na Evropskom prvenstvu 1995. i propuštene Olimpijske igre

[uredi | uredi izvor]

Voljom žreba i treću godinu zaredom u grupi su se našle selekcije Rusije i Hrvatske, ali su ovoga puta „kockasti” posle produžetka, slavili rezultatom 100:94. Pored ovog Rusija je doživela i poraz od Španije 92:78. Takođe, savladane su i krajnje ubedljivo selekcije: Finske, Francuske i Turske. Sa treće pozicije Rusija je otišla u četvrtfinale, a tamo ih je čekala po prvi put od sticanja nezavisnosti selekcija Litvanije. Zahvaljujući sjajnom šutu za tri poena, Litvanija je pobedila rezultatom 82:71 i tako eliminisala Rusiju sa prvenstva, ali je ostavila i bez mogućnosti da zaigra na Olimpijskom košarkaškom turniru 1996. godine. Na ovom šampionatu Rusija je posle Jugoslavije bila najefikasnija sa prosekom od 84 data poena na meču.

Učešće na velikim takmičenjima

[uredi | uredi izvor]
Godina Domet Pozicija
Sjedinjene Američke Države 1996. Nije se kvalifikovala
Australija 2000. Četvrtfinale 8.
Grčka 2004. Nije se kvalifikovala
Kina 2008. Prva faza 9.
Ujedinjeno Kraljevstvo 2012. Utakmica za treće mesto
Brazil 2016. Nije se kvalifikovala
Japan 2020. Nije se kvalifikovala
Godina Domet Pozicija
Kanada 1994. Finale
Grčka 1998. Finale
Sjedinjene Američke Države 2002. Druga faza 10.
Japan 2006. Nije se kvalifikovala
Turska 2010. Četvrtfinale 7.
Španija 2014. Nije se kvalifikovala
Kina 2019. Druga runda 12.
Godina Domet Pozicija
Njemačka 1993. Finale
Grčka 1995. Četvrtfinale 7.
Španija 1997. Utakmica za treće mesto
Francuska 1999. Četvrtfinale 6.
Turska 2001. Četvrtfinale 5.
Švedska 2003. Četvrtfinale 2.
Srbija i Crna Gora 2005. Četvrtfinale 8.
Španija 2007. Finale
Poljska 2009. Četvrtfinale 7.
Litvanija 2011. Utakmica za treće mesto
Slovenija 2013. Prva faza 21.
Hrvatska Francuska Njemačka Letonija 2015. Prva faza 17.
Finska Izrael Rumunija Turska 2017. Utakmica za treće mesto 4.
Češka Gruzija Njemačka Italija 2022. Suspendovana

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]