Vuk Isaković

Vuk Isaković (Crna Bara, 1696 — Mitrovica, 1759) bio je srpski oficir - austrijski pukovnik, čija je familija poreklom iz sela Sredska. Vuk je bio inspiracija za glavni lik u romanu Seobe Miloša Crnjanskog.

Vuk je rođen u mestu Crna Bara^[1] u Srbiji, kada je ona bila pod austrijskom upravom. Službovao je kao graničarski kapetan u rodnoj Crnoj Bari. Godine 1738, sa činom oberkapetana je učestvovao u ratu na strani Austrijanaca sa Turcima. Zajedno sa svojim bratom Trifunom, komandovao je katanima i hajducima koji su poharali Lešnicu. Nakon ratnog poraza Austrije, prelazi Savu i ulazi u redove austrijske vojske, u Varadinski granični puk. Poslije tog rata on je major u Sremu, potpukovnik i (jubilarni) pukovnik petrovaradinskog puka. Godine 1742. bio je ktitor za četvorospratni zvonik kvadratnog preseka manastira Šišatovac. Takođe je o njegovom trošku u Beču izgrađen i darovan manastiru bakrorez sa likom Stevana Štiljanovića.

Umro je u Sremskoj Mitrovici 1759. godine i sahranjen u manastiru Šišatovac, u samoj crkvi, koja je u to vreme bila neka vrsta mauzoleja uglednih Srba.

U romanu Seobe, Vuk Isaković je prikazan kao prirodno ratnička duša, koji, umjesto da osjeća vlastita zadovoljstva i lične probleme, on osjeća besmislene probleme rata, osjeća probleme svog puka i naroda. Dok Dafina i Aranđel doživljavaju lične probleme i tragike, dotle Vuk vlastitu situaciju sve više vidi sa položajem i problematikom puka Srba, srpskog graničarskog življa, koji otvaraju neka bitna pitanja ljudske egzistencije.

U TV seriji Seobe iz 1989. godine, Vuka Isakovića igra gruzijski glumac Avtandil Maharadze.^[2]