Branko Milićević
| Branislav Branko Milićević | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||||||||||||
| Puno ime | Branislav Milićević | ||||||||||||
| Nadimak | Branko Kockica | ||||||||||||
| Datum rođenja | 3. april 1946. | ||||||||||||
| Mesto rođenja | Zemun, FNR Jugoslavija | ||||||||||||
| Prebivalište | Beograd | ||||||||||||
| Državljanstvo | Srbija | ||||||||||||
| Religija | pravoslavac | ||||||||||||
| Profesija | glumac | ||||||||||||
| Porodica | |||||||||||||
| Supružnik | Slobodanka Caca Aleksić | ||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||
| Politička stranka | Srpska napredna stranka | ||||||||||||
| |||||||||||||
Branislav Milićević (Beograd, 3. april 1946), poznatiji kao Branko Kockica, srpski je glumac, kantautor i dramski pisac, proslavljen u emisijama i predstavama za decu.[1] Takođe je i političar, gradski odbornik u Skupštini grada Beograda.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen 3. aprila 1946. u Zemunu. Branko je sa suprugom, Slobodankom Cacom Aleksić (1941-2019)[2], pozorišnim rediteljem, živeo u Beogradu, na Vračaru. Pored glume, studirao je i engleski jezik, ali studije nije završio. Krstio se 31.08.2024 godine u pravoslavnu veru i izjavio je:
„Verujem da svi imamo zadatak koji se ogleda u našim sposobnostima. S te strane mislim da sam uradio više od svojih mogućnosti i Bogu ništa nisam dužan. Mir koji sam postigao zahvaljujući tome, dozvoljava mi da budem neizmerno zadovoljan životom i neopisivo srećan. Ako ništa drugo, nisam bolestan, što je u ovim godinama najbitnije.“
Njegov otac Mihailo je bio glumac u zrenjaninskom pozorištu, a potom prvak u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu.[3]
Napisao je tekst za predstavu Meca i deca.
Priznanja
[uredi | uredi izvor]- Povelja Zmajevih dečjih igara 2012.[4] Povelju je dobio za izuzetan doprinos stvaralaštvu za decu i „bezgraničnu odanost svetu detinjstva i najplemenitijim ljudskim težnjama“.[4]
Uloge
[uredi | uredi izvor]Kocka, kocka, kockica
[uredi | uredi izvor]Jedan od najpoznatijih radova Milićevića je „Kocka, kocka, kockica“, program za decu koji se snimao i emitovao na Televiziji Beograd od 1974. do 1993. godine, pa zatim ponovo od 2005. godine. U emisiji učestvuje Milićević, koji sa grupom dece predškolskog uzrasta istražuje čovekovo okruženje i svakodnevnicu, ali i kako se lepo ponašati i biti dobar prijatelj. Ukupno je snimljeno više od 250 epizoda.
Emisija je karakteristična po svom žargonu i uzrečicama. Na primer, Milićević se uvek obraća deci sa „drugari“, a kolektivni uzvik im je „tata-ta-tira“. Pesma sa najavne špice „U svetu postoji jedno carstvo“ je veoma poznata čak i današnjim generacijama. [5]
Pozorištance „Puž“
[uredi | uredi izvor]Pozorištance „Puž“ je pozorište za decu. Osnovano je 1977. godine kao „Putno pozorištance „Puž“ (vidi omot LP ploče Branko Kockica iz 1983; PGP RTB), a njihova prva predstava, „Brankov urnebes“, je imala svoje prvo gostovanje u Zenici. Pozorište se od 1988. godine nalazi u Beogradu, u ulici Božidara Adžije br 21. (danas ulica Radoslava Grujića). Prva predstava odigrana na tom mestu je bila „Otkačena balerina“.
Filmografija
[uredi | uredi izvor]Glumio je u preko dvadeset filmova, od kojih je najpoznatiji film „Užička republika“ snimljen 1976. godine u kome tumači ulogu partizanskog borca Miše.
| God. | Naziv | Uloga | |
|---|---|---|---|
| 1960.-te | |||
| 1968. | Uzrok smrti ne pominjati | Petar | |
| 1968. | Sarajevski atentat | Ranjeni komunista | |
| 1969. | Kosa | Klod Bukovski, Vulf[6] | |
| 1969. | Veličanstveni rogonja | Mladić | |
| 1969. | Zaseda | Vođa skojevaca | |
| 1969. | U senci klisure | ||
| 1970.-te | |||
| 1970. | Naši maniri | ||
| 1971. | Opklada | Momak koji svira tamburu | |
| 1971. | Nedostaje mi Sonja Heni | ||
| 1971. | Barijonovo venčanje | ||
| 1972. | Slava i san | ||
| 1973. | Filip na konju | Stefan | |
| 1973. | Šta se može kad se dvoje slože | Branko | |
| 1974. | Užička republika | Miša | |
| 1974. | Dimitrije Tucović (TV serija) | Vidak | |
| 1975. | Život je lep | glumac koji igra Hamleta | |
| 1975. | Sinovi | ||
| 1975. | Velebitske saonice ili tri švalera i jedna devojka | ||
| 1976. | Užička republika | Miša | |
| 1976. | Čovek koji je bombardovao Beograd | nadzornik zatvora | |
| 1976. | Kuhinja | ||
| 1977. | Kako upokojiti vampira | Džoni | |
| 1978. | Sedam plus sedam | Kockica | |
| 1980.-te | |||
| 1989. | Masmediologija na Balkanu | drug Spasojević | |
| 1990.-te | |||
| 1990. | Balkanska perestrojka | drug Spasojević | |
| 2000.-te | |||
| 2004. | Deca misle na nas | ||
Festivali
[uredi | uredi izvor]- Slonče (Dečje beogradsko proleće), '73
- Zakleo se bumbar (Dečje beogradsko proleće, sa dečjim horom Kolibri), '74
- Majmun i ogledalo (Dečje beogradsko proleće), '76
- Kraj pesme (Dečje beogradsko proleće, sa dečjim horom RTB), '78
- Ćopavi komarac (Dečje beogradsko proleće), '83
- Raznovrsno voće (Dečje beogradsko proleće), '89
- Zakleo se bumbar (Dečje beogradsko proleće), 2016
- Branko Meksikanac (Dečje beogradsko proleće), 2017
- Morske krojačice (Dečje beogradsko proleće), 2018
- Pica ili gibanica (Dečje beogradsko proleće), 2019
- Pica ili gibanica (Dečje beogradsko proleće), 2021
- Smejte se (Dečje beogradsko proleće), 2023
- Štrbac Jug (Dečje beogradsko proleće), 2024
Zanimljivosti
[uredi | uredi izvor]- 1972.godine u Ateljeu 212 imao je zapaženu pevačku ulogu u izvođenju rok opere „Isus hrist superstar“ , muzička adaptacija Saša Radojčić, prepev Jovan Ćirilov, gde su zapažene uloge imali: Zlatko Pejaković, Zlatko Golubović, Azra Halilović i Bora Đorđević.[7]
- Branko Milićević je bio i nezavisni kandidat na lokalnim izborima u beogradskoj opštini Vračar za poslanika u Narodnoj skupštini Republike Srbije na prvim višestranačkim izborima u Srbiji, ali nije izabran.
- Pozorištance „Puž“ zapravo ima zvaničan naziv „Pozorište »Puž«“, jer je prilikom registracije smatrano da je termin „pozorištance“ suprotan običajima i shvatanjima sredine.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Pozorištance „Puž””. Zvanični veb-sajt Grada Beograda. Pristupljeno 21. 3. 2024.
- ^ „Preminula rediteljka Slobodanka Caca Aleksić”. Politika. 14. 8. 2019. Pristupljeno 20. 8. 2019.
- ^ Strugar, Vukica (24. 4. 2022). „CACA JE BILA MOJA CARICA: Branko Milićević Kockica, o glumačkim počecima, "Pužu", brodovima, ljubavi”. Večernje novosti. Pristupljeno 27. 4. 2022.
- ^ a b „Branku Kockici Povelja Zmajevih dječjih igara”. Radio-televizija Republike Srpske. 18. 5. 2012. Pristupljeno 18. 5. 2012.
- ^ „Branko Milićević Kockica”. Intermagazin. Pristupljeno 28. 1. 2018.
- ^ Nježić, T. „Autorima „Kose“ najviše se dopala beogradska verzija iz 1969.”. Blic.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 31. 12. 2018.
- ^ "Jugopapir", RTV Revija jun 1972
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Branko Kockica
- Pozorištance „Puž“
- Branko Milićević na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- U ovom životu sam se dobro proveo („Blic“, 20. jun 2010)
- Saveti uspešnih - Branko Kockica (Infostud) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (12. oktobar 2010)
- „Puž“ - Cacin i Brankov dosanjani san („Politika“, 23. april 2011)
- Branko Kockica: Za decu sam oduvek izvodio besne gliste („Večernje novosti”, 15. april 2017)
