Melhisedek

Melhisedek (hebr. מַלְכִּי־צֶדֶק "melhi" - kralj, "tsedek"-pravda), starozavetni jevrejski kralj i prvosveštenik.

U Starom zavetu, Melhisedek se pominje u Knjizi postanja (14:18), i Psalmima Davidovim (109:4).

Po povratku Abrahama iz ropstva, Melhisedek ga pozdrava hlebom i vinom, blagoslovi ga i prima desetinu od vrednosti oduzetih kao plen od neprijatelja. Njihov susret, po svemu sudeći, bilo je mesto gde je kasnije izgrađen Jerusalim.

U Novom zavetu, Melhisedek se pominje sa velikim poštovanjem. On se pominje kao neko ko nije imao samo zemaljskog oca i majku, već kao neko čiji preci i naslednici nemaju početka niti kraja, nalik Sinu Božijem, tako da on ostaje sveštenik zauvek.

"Jer ovaj Melhisedek beše car salimski, sveštenik Boga Najvišeg, koji srete Avraama kad se vraćaše s boja careva, i blagoslovi ga; Kome i Avraam dade desetak od svega. Prvo dakle znači car pravde, potom i car salimski, to jest car mira: Bez oca, bez matere, bez roda, ne imajući ni početka danima, ni svršetka životu, a ispoređen sa sinom Božijim, i ostaje sveštenik doveka". (Poslanica Jevrejima 7.1).

Melhisedek na Wikimedijinoj ostavi