Fermo
Fermo
Comune di Fermo | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 43°9′N 13°42′E / 43.150°N 13.700°E | |
| Država |  Italija
|
| Regija | Marche |
| Provincija | Fermo (FM) |
| Frazioni | v. Lista Fraziona |
| Vlast | |
| - Gradonačelnik | Paolo Calcinaro |
| Površina | |
| - Ukupna | 124 km² |
| Visina | 319 m |
| Stanovništvo (2012) | |
| - Grad | 37.016[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 63023 |
| Pozivni broj | 0734 |
| Karta | |
  Fermo | |
Fermo (latinski: Firmum Picenum) je glavni grad talijanske provincije Fermo u Markama. Grad ima 37.016 stanovnika.[1]
Historijski centrar grada leži na brdu Sabulo (319 m) iznad doline rijeke Tenne, udaljen 6 km od Jadranskog mora.[2]
Fermo je administrativno podjeljen na slijedeće frazione (kvartove): Camera, Cantagallo, Capodarco, Cartiera di Tenna, Campiglione, Ete Palazzina, Faleriense, Gabbiano, Girola, Lido di Fermo, Madonnetta d'Ete, Marina Palmense, Moie, Molini Tenna, Montesecco, Parete, Pompeiana, Ponte Ete Vivo, Sacri Cuori, Salette, Salvano, San Biagio, San Lorenzo, San Marco, San Michele, San Tommaso, Santa Caterina, Torre di Palme i Villa San Claudio.
Njegovo latinsko ime Firmum Picenum jasno govori da je u svojoj ranoj historiji bio utvrda Picena, antičkog italskog naroda koji je nastanjivao jadransku obalu.[2] Rimljani su je zauzeli 264. pne. i grad je postao rimska kolonija, od 42. pne. s punim pravima. Za ranog srednjeg vijeka osvajali su ga i razarali Goti, Bizantinci (553–570), Langobardi i Franci, a u 8. vijeku postao je dijelom Papinske države.[2]
Fermo je isprva postao prijestolnica kneževine, a nakon toga od 9. vijeka istoimene marke (granična oblast) koja se prostirala po velikom teritoriju. Ona se u 12. vijeku ujedinila sa Markom Ancona. Od 1549. grad je ponovno pod direktnom ingerencijom papa i Papinske države, a ostaje pod njom sve do ujedinjenja Italije 1860. godine.[2]
Iz antičkih vremena Fermo ima fragmente starih gradskih kiklopskih bedema i ruševine rimskog teatra i akvadukta (cisterne).[2] Na platou brda Girone leži katedrala Maria Assunta, podignuta 1227. (temeljno obnovljena 1789), na mjestu starije ranokršćanske crkve od koje su ostali sačuvani mozaici iz 5. vijeka. Sama starija crkva je pak bila na mjestu starijeg paganskog hrama. Na istom platou sve do 1446. nalazio se i zamak feudalaca Sforza, a na tom mjestu danas je park. Fermo je i univerzitetski grad, u kom djeluju odjeli univerziteta iz Macerate.
Fermo je centar bogatog poljoprivrednog kraja Fermane, poznatog po svojoj ljevaonici bronce koja proizvodi najbolja crkvena zvona.[2] Grad ima i pogone koji proizvode pamučne tkanine.[2]
