Diabolik (film)
| Diabolik (Danger: Diabolik) | |
|---|---|
| Režija | Mario Bava |
| Producent | Dino De Laurentiis |
| Scenario |
|
| Predložak | Diabolik; autor: Angela i Luciana Giussani |
| Uloge | |
| Muzika | Ennio Morricone |
| Fotografija | Antonio Rinaldi |
| Montaža | Romana Fortini |
| Studio |
|
| Distribucija | Paramount Pictures |
| Datum(i) premijere | 24. 1. 1968 (Italija)
|
| Trajanje | 105 min. |
| Zemlja | |
| Jezik | italijanski[2] |
| Budžet | 400.000 $ |
Diabolik, također poznat i pod naslovom Danger: Diabolik (sh. Opasnost: Diabolik) je italijansko-francuski akcijski film snimljen u režiji Marija Bave i premijerno prikazan početkom 1968. godine. Predstavlja adaptaciju istoimenog stripa sestara Giussani. Protagonist, koga tumači američki glumac John Phillip Law, je Diabolik, maskirani kriminalac koji izvodi spektakularne pljačke te plijenom financira luksuzni život za sebe i djevojku Evu Kant (koju tumači Marisa Mell). Radnja prikazuje kako njegove akcije izazivaju reakciju vlasti koja, pak, potakne gangsterskog šefa Valmonta (čiji lik tumači Adolfo Celi) da pokuša Diaboliku postaviti klopku.
Diabolik je trebao biti jedan od ambicioznijih projekata producenta Dina De Laurentiisa, koji je Mariju Bavi, režiseru dotada poznatom po niskobudžetnim, ali isto tako hvaljenim, horor flmovima, dao na raspolaganje za tadašnje doba prilično visok budžet preračunat u 3 miliona dolara. Bava je, međutim, inzistirao da se film snima tehnikama na koje je prethodno bio navikao, a što se odrazilo da je na njega potrošeno tek 400.000 dolara. Tako ušteđena svota je Bavi dala pregovorački alat sa šefovima studija, pa je nakon tjedan sa seta otpustio Catherine Deneuve, tada jednu od najvećih evropskih zvijezda, smatrajući je neadekvatnom za ulogu Evbe Kent, te umjesto nje preuzeo Mell.
Film je sniman izuzetno ekonomično, ali je Bava u njemu spretno koristio tada popularne trendove u svjetskom filmu i kulturi. Scenografija i rekviziti su pod snažnim uticajem psihodelije, a sam protagonist (koji se manje koristi nasiljem i moralno problematičnim metodama u odnosu na predložak) je oličavao individualizam, i antisestablišmentski prezir prema vlasti i društvenim institucijama, a što je odgovaralo stavovima mlađe publike. Bava je, pak, također koristio priliku da kao jednu od velikih atrakcija u filmu koristi oskudne kostime za Mell, te se tako Eva Kant u filmu, za razliku do stripa, gotovo sve pojavljuje polugola.
Diabolik je nakon premijere u Italiji bio odbačen od kritike i publike, ali je zato stekao popularnost izvan njenih granica, a što se često tumači time da ne-italijanska publika nije bila upoznata sa popularnim stripom, te nije imala razloga zamjerati devijacije filma u odnosu na predložak.
- John Phillip Law - Diabolik
- Marisa Mell - Eva Kant
- Michel Piccoli - Inspektor Ginko
- Adolfo Celi - Ralph Valmont
- Claudio Gora - Šef policije
- Mario Donen - Narednik Danek
- Terry-Thomas - Ministar unutrašnjih poslova, potom ministar financija
- Renzo Palmer - Ministrov pomoćnik
- Caterina Boratto - Lady Clark
- Lucia Modugno - Prostitutka
- Annie Gorassini - Rose
- Carlo Croccolo - Vozač kamiona
- Lidia Biondi - Policajac (kao Lidia Biondi C.S.C.)
- Andrea Bosic - Upravnik banke
- Federico Boido - Valmontov suučesnik
- Tiberio Mitri - Valmontov suučesnik
- Francesco Mulè - Čovjek u mrtvačnici
- ↑ „Diabolik”. BFI Film & TV Database. London. Arhivirano iz originala na datum 2011-09-05. Pristupljeno 19. XII 2012.
- ↑ „Release”. BFI Film & TV Database. London: British Film Institute. Arhivirano iz originala na datum 2009-09-08. Pristupljeno 19. XII 2012.
- Diabolik na sajtu IMDb
- Diabolik (film) na AllRovi-u
- Diabolik (film) na Rotten Tomatoes-u (en)
- Diabolik (film) na filmskoj bazi podataka TCM