Cispadanska Republika
|
Cispadanska Republika (talijanski: Repubblica Cispadana) bila je kratkotrajna satelitska država Prve Francuske Republike u Sjevernoj Italiji, koje je egzistirala od 1796. do 1797..[1]
Republiku je formirao general Napoleon Bonaparte u junu 1797. na osvojenim teritorijima sa centrom u dolini rijeke Po.[1]
U oktobru 1796. održan je kongres u Modeni iz koje je dotadašnji vladar vojvoda Ercole III., pobjegao u Veneciju, pred francuskim trupama.[2] Na kongresu su sudjelovali predstavnici iz; Modene, Bologne, Ferrare i Reggio Emilie. Kongres je neslužbeno organizirao Napoleon Bonaparte, čija je vojska zauzela Sjevernu Italiju početkom godine, on trebao riješiti situaciju u Italiji i regrutirati nove vojnike za ofenzivu na Habsburšku Austriju.[2]
Kongres je proglasio da će te četiri pokrajine formirati Cispadansku Republiku i pozvao ostalo talijansko stanovništvo da mu se pridruži. Osnovana je građanska straža sastavljena od konjice i artiljerije. Na sastanku održanom 7. januara 1797. u Reggio Emiliji- kongres je odlučio formirati vladu.[2]
Na kongresu je usvojena prva Zastava Italije, trobojnica, koja je u sredini imala amblem, tobolac sa četiri strijele kao simbol četiri provincije osnivača.[2]
Prema svom Ustavu Republikom je vladao Direktorij formiran po francuskom modelu. Republika je imala je dvodomni parlament, donji od 60 i gornji od 30 poslanika, administrativno je bila je podijeljena na departmane i općine.
Republika je formalno potvrđena francusko-austrijskim Mirom u Campo Formiju 17. oktobra 1797.[1]
Iako je Cisalpinska Republika imala ustav i vladu i bila formalno nezavisna, čak je imala i ambasadu u Parizu, zapravo je zavisila o francuskim trupama i financijskoj pomoći.[1]
Cispadanska Republika se 9. jula 1797. ujedinila s Transpadanskom Republikom u Cisalpinsku Republiku.[2]
Cisalpinska Republika je rekonstituirana 1801. kao Republika Italija sa Napoleonom kao predsjednikom Direktorija, a potpuno je prestala egzistirati 1805. formiranjem Kraljevine Italije.[1]