У этой страницы нет
проверенных версий, вероятно, её качество
не оценивалось на соответствие стандартам.
Морфологические и синтаксические свойства
[править]
Основа инфекта: constuprā-
|
Praesens
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
constuprō
|
constupror
|
constuprem
|
constuprer
|
—
|
—
|
2 p.
|
constupras
|
constuprāris
|
constupres
|
constuprēris
|
constuprā
|
constuprare
|
3 p.
|
constuprat
|
constuprātur
|
constupret
|
constuprētur
|
—
|
—
|
Plur.
|
1 p.
|
constuprāmus
|
constuprāmur
|
constuprēmus
|
constuprēmur
|
—
|
—
|
2 p.
|
constuprātis
|
constuprāmini
|
constuprētis
|
constuprēmini
|
constuprāte
|
constupramini
|
3 p.
|
constuprant
|
constuprantur
|
constuprent
|
constuprentur
|
—
|
—
|
|
Imperfectum
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Pass.
|
Sing.
|
1 p.
|
constuprābam
|
constuprābar
|
constuprārem
|
constuprārer
|
2 p.
|
constuprābas
|
constuprabāris
|
constuprāres
|
constuprarēris
|
3 p.
|
constuprābat
|
constuprabātur
|
constuprāret
|
constuprarētur
|
Plur.
|
1 p.
|
constuprabāmus
|
constuprabāmur
|
constuprarēmus
|
constuprarēmur
|
2 p.
|
constuprabātis
|
constuprabamini
|
constuprarētis
|
constuprarēmini
|
3 p.
|
constuprābant
|
constuprabantur
|
constuprarent
|
constuprarentur
|
|
Futūrum I
|
Indicatīvus
|
Imperatīvus
|
Act.
|
Pass.
|
Act.
|
Sing.
|
1 p.
|
constuprābo
|
constuprabor
|
—
|
2 p.
|
constuprābis
|
constupraberis
|
constuprāto
|
3 p.
|
constuprābit
|
constuprabitur
|
constuprāto
|
Plur.
|
1 p.
|
constuprabimus
|
constuprabimur
|
—
|
2 p.
|
constuprabitis
|
constuprabimini
|
constupratōte
|
3 p.
|
constuprabuntur
|
constupranto
|
Infīnitivus praesentis actīvi
|
constuprāre
|
Infīnitivus praesentis passīvi
|
constuprāri
|
Participium praesentis actīvi
|
constuprāns
|
Gerundium
|
constuprandī
|
Gerundivum
|
constuprandus, -a, -um
|
Основа перфекта: constuprāv-
|
Perfectum
|
Plusquamperfectum
|
Futūrum II
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Coniunctīvus
|
Indicatīvus
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Act.
|
Sg.
|
1 p.
|
constuprāvī
|
constuprāverim
|
constuprāveram
|
constuprāvissem
|
constuprāverō
|
2 p.
|
constuprāvisti
|
constuprāveris
|
constuprāveras
|
constuprāvisses
|
constuprāveris
|
3 p.
|
constuprāvit
|
constuprāverit
|
constuprāverat
|
constuprāvisset
|
constuprāverit
|
Pl.
|
1 p.
|
constuprāvimus
|
constuprāverimus
|
constuprāverāmus
|
constuprāvissēmus
|
constuprāverimus
|
2 p.
|
constuprāvistis
|
constuprāveritis
|
constuprāverātis
|
constuprāvissētis
|
constuprāveritis
|
3 p.
|
constuprāvērunt
|
constuprāverint
|
constuprāverant
|
constuprāvissent
|
constuprāverint
|
Infīnitivus perfecti actīvi
|
constuprāvisse
|
Основа супина: constuprāt-
Participium perfecti passivi
|
constuprātus, -a, -um
|
Participium futuri activi
|
constuprātūrus, -a, -um
|
Supinum I
|
constuprātum
|
Supinum II
|
constuprātū
|
cōn-stup-rō
Глагол, первое спряжение.
Приставка: con-; корень: --.
- насиловать, растлевать, обесчещивать ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
От ??
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
[править]