عمرو بن شرجیل
معلومات شخصیت | |
---|---|
کنیت | ابو میسرہ |
نمایاں کارنامے | |
دیگر سرگرمیاں |
عمروبن شرجیلؒ تابعین وچوں نيں۔
ناں ونسب
[سودھو]عمرو نام،ابو میسرہ کنیت،نسباقبیلہ ہمدان نال تعلق رکھدے سن ۔
فضل وکمال
[سودھو]علمی اعتبار توں فضلائے تابعین وچ سن ،حافظ صفی الدین خزرجی انہاں لفظاں دے نال انہاں دا تذکرہ کردے نيں عمرو بن شرجیل الھمدانی ابو میسرۃ الکوفی احد الفضلاء، انہاں دے قبیلہ وچ کوئی انہاں دا ہمسر نہ سی، ابو وائل کہندے سن کہ ہمدانیاں وچ کوئی شخص ابو میسرہ دا مثل نہ سی، کسی نے کہیا مسروق ابو وائل نے جواب مسروق وی نئيں۔ [۱]
تفسیر
[سودھو]آیاتِ قرآنی دی تفسیر وتاویل اُتے پوری نظر سی اوربعض آیات دی تفسیر وچ انہاں دا خیال مشہور صحابی حضرت عبداللہ بن مسعود توں متوارد ہوجاندا سی،اک مرتبہ ابن مسعودؓ نے انہاں توں پُچھیا "الخنس الجوار الکنس" دے بارہ وچ تواڈی کيتا رائے اے انہاں نے کہیا میرے نزدیک نیل گاؤ مراد ہے، ابن مسعودؓ نے کہیا میری وی ایہی رائے اے۔ [۲]
حدیث
[سودھو]حفظِ حدیث دے لحاظ توں اوسط درجہ دے حفاظ وچ شمار سی، حضرت عمرؓ ،حضرت علیؓ، عبداللہ بن مسعودؓ،حذیفہؓ، سلمانؓ، قیس بن سعد بن عبادہؓ،معقل بن متقرنؓ مزنی، نعمان ابن بشیرؓ، اورام المومنین عائشہ صدیقہؓ وغیرہ اکابر صحابہ توں سماع حدیث کيتا سی۔ [۳] ابو وائل،ابو اسحٰق سبیعی،ابوعمار ہمدانی،قاسم بن مخیمرہ،محمد بن منتشر اورمسروق وغیرہ انہاں دے زمرہ تلامذہ وچ سن ۔ [۴]
عبادت وریاضت
[سودھو]علم دے نال ايسے درجہ دا عمل وی سی، وڈے عابدوزاہد بزرگ سن ابن حبان لکھدے نيں کہ اوہ عبادت گزار لوکاں وچ سن، نمازاں دی کثرت توں (ان دے جوڑاں پر)اونٹھاں دی طرح گھٹے پے گئے سن ۔ [۵]
عبادت وچ طہارت دا لحاظ
[سودھو]عبادت وچ طہارت تے پاکی دا وڈا لحاظ رکھدے سن، فرماندے سن کہ خدا دا ذکر پاک ہی مقام اُتے کرنا چاہیدا۔ [۶]
صدقات
[سودھو]اپنی حیثیت دے مطابق مخیر اورفیاض وی سن ،اپنی آمدنی دا کچھ نہ کچھ حصہ ضرور خیرات کردے سن ،یونس دا بیان اے کہ جدوں انہاں دا وظیفہ ملدا سی تاں اس وچوں اوہ خیرات کيتا کردے سن ۔ [۷]
وفات
[سودھو]۶۲ وچ وفات پائی [۸] مرض الموت وچ لوکاں توں فرمایا،ماں مرنے دے لئی بالکل آمادہ ہاں پیش آنے والے مرحلہ دے علاوہ اورکسی شے دا خوف دل وچ نئيں اے ،نہ میرے پاس مال ودولت اے (کہ اس دا افسوس ہو)اورنہ مجھ اُتے کسی دا قرض اے (کہ اس دی فکر ہو)نہ میرے پاس عبال نيں (کہ اپنے بعد انہاں دی فکر ہو)میرے مرنے دی خبر کسی نوں نہ دتی جائے،جنازہ لے چلنے وچ جلدی کرنا،قبر اُتے ہری شاخ رکھنا کہ مہاجرین اسنوں مستحب سمجھدے سن، قبر اُچی نہ کرنا کہ اسنوں اوہ ناپسند کردے سن، آخر وقت لا الہ الا اللہ دی تلقین کرنا، انہاں ہدایات دے بعد وفات پائی قاضی شریح نے نمازِ جنازہ پڑھائی۔ (ابن سعد:۶/٧۳)
حوالے
[سودھو]
|