Przejdź do zawartości

zgadzać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zgadzać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈzɡad͡zat͡ɕ], AS[zgaʒać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zgodzić)

(1.1) przest. pojednywać[1]
(1.2) st.pol. (o sprawie) załatwiać polubownie, załagadzać[1]
(1.3) daw. ujednolicać, usuwać sprzeczności, różnice, zbliżać do siebie[1]
(1.4) daw. targować, zamawiać coś[1]
(1.5) daw. (o rzemieślniku, pracowniku) najmować, umawiać[1]
(1.6) st.pol. dogadzać, hołdować, schlebiać[1]
(1.7) st.pol. zmierzać, zdążać[1]
(1.8) daw. czyhać[1]

czasownik zwrotny niedokonany zgadzać się (dk. zgodzić się)

(2.1) wyrażać zgodę, dawać zgodę na coś
(2.2) być zgodnym z czymś, mieć podobną opinię
(2.3) daw. pojednywać się[1]
(2.4) daw. przyjmować obowiązki, służbę, pracę[1]
(2.5) st.pol. nadawać się, przydawać się, być użytecznym[1]
(2.6) st.pol. zdarzać się, przytrafiać się, składać się[1]
odmiana:
(1.1-8) koniugacja I
(2.1-6) koniugacja I
przykłady:
(2.1) Nie zgadzam się, abyś tam jechał. To niebezpieczne miejsce.
(2.2) Jego opowieść nie do końca zgadzała się z rzeczywistością.
(2.2) Zgadzam się z tobą.
składnia:
(2.1) zgadzać się na coś
(2.2) zgadzać się z czymś
(2.4) zgadzać się za kogoś
kolokacje:
synonimy:
(2.1) pozwalać, przystawać (na coś)
(2.2) być tego samego zdania, przyznawać rację
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gody nmos, zgoda ż, zgodność ż, zgadzanie n
czas. zgodzić, godzić ndk.
przym. zgodny
partyk. zgoda
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) częściej w aspekcie dokonanym
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zgodzić” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VIII: Z-Ż, Warszawa 1900–1927, s. 477-478.