Przejdź do zawartości

wokalizm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wokalizm (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [vɔˈkalʲism̥], AS: [vokalʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. zasób, system samogłosek danego języka
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikwokalizm
dopełniaczwokalizmu
celownikwokalizmowi
biernikwokalizm
narzędnikwokalizmem
miejscownikwokalizmie[1]
wołaczwokalizmie[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wokal m, wokalista m, wokalistka ż, wokaliza ż, wokalizacja ż, wokalizowanie n
czas. wokalizować ndk.
przym. wokalny, wokaliczny
przysł. wokalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. vocalisme[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wokalizm&oldid=7732321”