widerwillig

wymowa:

IPA: [ˈviːdɐˌvɪlɪç]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niechętny

w funkcji przysłówka^[1]

(2.1) niechętnie, wbrew woli

odmiana:

(1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der widerwillige ein widerwilliger widerwilliger	die widerwillige eine widerwillige widerwillige	das widerwillige ein widerwilliges widerwilliges	die widerwilligen widerwilligen widerwillige
Gen.	słaba mieszana mocna	des widerwilligen eines widerwilligen widerwilligen	der widerwilligen einer widerwilligen widerwilliger	des widerwilligen eines widerwilligen widerwilligen	der widerwilligen widerwilligen widerwilliger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem widerwilligen einem widerwilligen widerwilligem	der widerwilligen einer widerwilligen widerwilliger	dem widerwilligen einem widerwilligen widerwilligem	den widerwilligen widerwilligen widerwilligen
Akk.	słaba mieszana mocna	den widerwilligen einen widerwilligen widerwilligen	die widerwillige eine widerwillige widerwillige	das widerwillige ein widerwilliges widerwilliges	die widerwilligen widerwilligen widerwillige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Widerwillen m, Widerwille m, Widerwilligkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: