Przejdź do zawartości

wędrowny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wędrowny (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [vɛ̃nˈdrɔvnɨ], AS: [vẽndrovny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odbywający wędrówkę; zmieniający miejsce pobytu; przenoszący się z miejsca na miejsce
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikwędrownywędrownawędrownewędrowniwędrowne
dopełniaczwędrownegowędrownejwędrownegowędrownych
celownikwędrownemuwędrownejwędrownemuwędrownym
biernikwędrownegowędrownywędrownąwędrownewędrownychwędrowne
narzędnikwędrownymwędrownąwędrownymwędrownymi
miejscownikwędrownymwędrownejwędrownymwędrownych
wołaczwędrownywędrownawędrownewędrowniwędrowne
przykłady:
(1.1) W lipcu harcerze wyruszyli na obóz wędrowny.
składnia:
kolokacje:
(1.1) cyrk/obóz/teatr wędrowny • trupa wędrowna • wędrowny grajek • ptaki/ryby wędrowne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wędrówka ż, wędrowanie n, wędrowiec m, wędrownik m, wędrowniczek m, wędrowniczka ż
czas. wędrować
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wędrowny&oldid=8211167”