usposobienie

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) temperament, zespół stałych skłonności i cech psychicznych

(1.2) nastrój, chwilowy stan psychiczny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	usposobienie	usposobienia
dopełniacz	usposobienia	usposobień
celownik	usposobieniu	usposobieniom
biernik	usposobienie	usposobienia
narzędnik	usposobieniem	usposobieniami
miejscownik	usposobieniu	usposobieniach
wołacz	usposobienie	usposobienia

przykłady:

(1.2) Nie jestem dziś w przyjaznym usposobieniu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) charakter

(1.2) nastrój

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) disposition, temperament; (1.2) mood
• francuski: (1.1) tempérament m; (1.2) humeur ż
• hiszpański: (1.1) carácter m, natural m, temperamento m; (1.2) humor m, talante m, disposición ż
• niemiecki: (1.1) Temperament n; (1.2) Stimmung ż
• rosyjski: (1.1) темперамент m; (1.2) настроение n
• szwedzki: (1.1) lynne n, sinnelag n; (1.2) lynne n, sinnesstämning w, humör n
• uzbecki: (1.1) fe'l; (1.2) fe'l
• włoski: (1.1) indole ż

źródła: