tiri

morfologia:

tir•i

wymowa:

​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i

IPA: /ˈtiri/

znaczenia:

czasownik

(1.1) ciągnąć, pociągać, pociągnąć, prowadzić, przeciągać, przyciągać, wlec, wyciągać

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	tiras	tiranta	tirata
pasinta	tiris	tirinta	tirita
venonta	tiros	tironta	tirota
kondicionalo	tirus
imperativo	tiru

przykłady:

(1.1) Simon Petro iris sur la ŝipon, kaj tiris la reton al la tero, plenan de grandaj fiŝoj, cent kvindek tri; kaj kvankam estis tiel multaj, tamen la reto ne disŝiriĝis.^[1] → Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości, sieć się nie rozerwała.

składnia:

kolokacje:

(1.1) sin tiri

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. altiri, tiriĝi

związki frazeologiczne:

fadeno iras, kien kudrilo ĝin tiras • fiŝo ne iras, sed hoko ĝin tiras • kien kudrilo iras, tien fadenon ĝi tiras • kiu sin enjungis, devas tiri • la loto estas tirita • lupo sopiras, al arbaro sin tiras • pli tiras virina haro, ol ĉevala paro • tie vi petos, vi tiros, vi nenion akiros • urson al mielo oni ne tiras per orelo

etymologia:

uwagi:

źródła:

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) żywy

(1.2) kulin. surowy, niedogotowany, nieugotowany

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: