skocznia

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sport. w lekkoatletyce miejsce przystosowane do oddawania skoku; zob. też skocznia (lekkoatletyka) w Wikipedii

(1.2) sport. w narciarstwie obiekt do oddawania skoków; zob. też skocznia narciarska w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skocznia	skocznie
dopełniacz	skoczni	skoczni
celownik	skoczni	skoczniom
biernik	skocznię	skocznie
narzędnik	skocznią	skoczniami
miejscownik	skoczni	skoczniach
wołacz	skocznio	skocznie

przykłady:

(1.1) Zawodnicy lądują na piaszczystej części skoczni.

(1.2) Podczas mistrzostw, skoczni zostało nadane imię Adama Małysza^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) na skoczni

(1.2) skocznia narciarska • mamucia skocznia narciarska • skocznia normalna / mała / średnia / duża / mamucia / nieklasyfikowana / czynna / nieczynna / olimpijska • próg skoczni • kompleks skoczni

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) mamut

holonimy:

meronimy:

(1.1) rozbieg, belka, stojak, zeskocznia

(1.2) belka startowa, rozbieg, próg, bula, punkt K, linia bezpieczeństwa, linia upadku, dojazd

wyrazy pokrewne:

rzecz. skakun mzw, skok m, skoczek m, skoczkini ż, skoczność ż, naskok m, podskok m, przeskok m, wyskok m, skakanka ż, skakanie n, skoczenie n, podskoczenie n, przeskoczenie n, przeskakiwanie n, wyskoczenie n, wyskakiwanie n, odskocznia ż, zeskocznia ż

czas. skakać ndk., skoczyć dk., podskoczyć dk., podskakiwać ndk., przeskakiwać ndk., przeskoczyć dk., wyskakiwać ndk., wyskoczyć dk., naskoczyć dk., naskakiwać ndk.

przym. skoczny, skokowy, skoczkowy

przysł. skocznie, skokowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) pol. skoczyć + -nia^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) ski jump
• czeski: (1.2) můstek m
• norweski (bokmål): (1.2) hoppbakke m
• norweski (nynorsk): (1.2) hoppbakke m
• włoski: (1.1) trampolino da sci m; (1.2) trampolino m

źródła: