remis

wymowa:

IPA: [ˈrɛ̃mʲis], AS: [rẽmʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wynik jakiejś rywalizacji (np. gry, rozgrywki sportowej), w której żadna ze stron nie została pokonana; także gra nierozstrzygnięta^[1]

(1.2) odłożenie sprawy do innego sądu lub na inne jego posiedzenie^[2]

(1.3) hand. dozwolone przedłużenie terminu wypłaty, zwolnienie z długu^[2]

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	remis	remisy[1]
dopełniacz	remisu[1]	remisów
celownik	remisowi	remisom
biernik	remis	remisy
narzędnik	remisem	remisami
miejscownik	remisie	remisach
wołacz	remisie	remisy

przykłady:

(1.1) Aby przejść do następnej rundy, muszą wywalczyć w tym meczu przynajmniej remis.

(1.1) Mecz zakończył się niewygodnym dla obu stron remisem 1:1.

składnia:

(1.1) uzyskać / zdobyć / wywalczyć remis (nie: wygrać remis)

kolokacje:

synonimy:

(1.1-3) przest. remisja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. remisja ż, remisowanie n, zremisowanie n, remitent m, remitowanie n

czas. ndk. remisować, dk. zremisować, remitować ndk.

przym. remisowy, remisyjny

przysł. remisowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Remis → remis < łac. remissum → odpuszczone, wybaczone, niebrane pod uwagę^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) draw, sport tie, tie
• baskijski: (1.1) berdinketa
• białoruski: (1.1) нічыя ż
• czeski: (1.1) remíza ż, plichta ż
• estoński: (1.1) viik
• francuski: (1.1) match nul m
• hiszpański: (1.1) empate m
• kataloński: (1.1) empat m
• niemiecki: (1.1) Remis n, Unentschieden n
• nowogrecki: (1.1) ισοπαλία ż
• rosyjski: (1.1) ничья ż
• ukraiński: (1.1) нічия ż
• włoski: (1.1) pareggio m

źródła: