Przejdź do zawartości

propagator

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

propagator (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba propagująca

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) chem. aparat do rozmnażania drożdży
(2.2) fiz. sposób opisu zachowania cząstki elementarnej w kwantowej teorii pola; zob. też propagator w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Zaprosiliśmy wybitnego propagatora języka i kultury Basków.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. propagatorskość ż, propagowanie n, rozpropagowanie n
forma żeńska propagatorka ż
czas. propagować ndk., rozpropagować dk.
przym. propagatorski
przysł. propagatorsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „propagator” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

propagator (język angielski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) propagator
(1.2) fiz. propagator
(1.3) ktoś, kto rozmnaża rośliny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. propagation
czas. propagate
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) propagator[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. propagatorica ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: