powstawać

wymowa:

IPA: [pɔˈfstavat͡ɕ], AS: [pofstavać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. powstać)

(1.1) zaczynać istnieć, być utworzonym, rozpoczętym

(1.2) wzniecać powstanie, rozpoczynać walkę zbrojną

(1.3) wstawać, podnosić się, stawać na nogi

(1.4) wynikać z czegoś, być konsekwencją

odmiana:

przykłady:

(1.1) Już dziś jest pełna jachtów, a przecież żeglarstwo w Japonii dopiero powstaje^[1].

(1.2) Potem znów trach - osiemnasty rok - Niemcy rozbite, Polska powstaje!^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tworzyć się, formować się

(1.4) wynikać, pojawiać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. powstać, postawić

rzecz. powstanie n, powstawanie n, powstaniec m

przym. powstańczy, powstały

związki frazeologiczne:

powstać z łoża boleści

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) arise, develop, stand; (1.2) uprise
• duński: (1.1) opstå; (1.3) stå op
• esperanto: (1.1) naskiĝi; (1.2) ribeli; (1.3) ekstari, stariĝi
• japoński: (1.3) 立つ
• jidysz: (1.4) שטאַמען (sztamen)
• łaciński: (1.1) surgo, enascor, existo
• niemiecki: (1.3) aufstehen; (1.4) entstehen
• rosyjski: (1.1) возникать, появляться; (1.2) восставать; (1.3) вставать; (1.4) возникать
• szwedzki: (1.1) uppstå, uppkomma, tillkomma, komma till, bli till; (1.2) resa sig, göra uppror, revoltera; (1.3) stiga upp, uppstiga, ställa sig upp, resa sig
• włoski: (1.1) nascere, formarsi, insorgere; (1.2) insorgere, sollevare; (1.3) alzarsi

źródła: