potkan

wymowa:

IPA: [ˈpɔtkan] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) zool. szczur wędrowny

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	potkan	potkani / potkanové
dopełniacz	potkana	potkanů
celownik	potkanovi / potkanu	potkanům
biernik	potkana	potkany
wołacz	potkane	potkani / potkanové
miejscownik	potkanovi / potkanu	potkanech
narzędnik	potkanem	potkany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) krysa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

Słowo potkan przyszło do czeszczyzny z języka słowackiego (potkan). Jeszcze Jungman opisuje słowo jako morawskie i słowackie. Do słowackiego słowo trafiło z języka węgierskiego patkány, tutaj ze słoweńskiego podgána ze starowłoskiego pantegàna, pategàna, pantegàn z łacińskiego Ponticus. Pontus była to historyczna ziemia na południowym brzegu Morza Czarnego, skąd gryzoń na łodziach dostał się do Italii. Por. z nowogreckim słowem ποντικός (mysz), ποντίκι (mysz).

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. szczur

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: