piechur
Wygląd
piechur (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik piechur piechurzy dopełniacz piechura piechurów celownik piechurowi piechurom biernik piechura piechurów narzędnik piechurem piechurami miejscownik piechurze piechurach wołacz piechurze piechurzy depr. M. i W. lm: (te) piechury
- przykłady:
- (1.1) 19 września o godz. 19 na Rynku Głównym w Krakowie rozpocznie się kolejny marszon. Tym razem piechurzy będą musieli przejść około 100 km […][1].
- (1.2) Bruzdami szarych ziemniaczysk wracały gęsiego drużyny piechurów. Karabiny nieśli niedbale na ramionach jak kosy[2].
- (1.2) Celny ogień z daleka na pewno zepchnął część piechurów w głąb okopów: tych mniej odważnych, trzeźwiej myślących, rannych czy oszołomionych zbyt bliskimi wybuchami[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) żołnierz
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.2) oddział
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) infantryman
- francuski: (1.2) fantassin m
- hiszpański: (1.1) peatón m; (1.2) infante m
- rosyjski: (1.2) пехоти́нец m
- źródła:
- ↑ Dziennik Polski, 2002-07-29, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Jan Józef Szczepański, Polska jesień, 1955, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Artur Baniewicz, Afrykanka, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.