ordinär

wymowa:

wymowa austriacka^ⓘ

IPA: [ɔʁdiˈnɛːɐ̯]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pospolity, zwyczajny, zwykły

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der ordinäre ein ordinärer ordinärer	die ordinäre eine ordinäre ordinäre	das ordinäre ein ordinäres ordinäres	die ordinären ordinären ordinäre
Gen.	słaba mieszana mocna	des ordinären eines ordinären ordinären	der ordinären einer ordinären ordinärer	des ordinären eines ordinären ordinären	der ordinären ordinären ordinärer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem ordinären einem ordinären ordinärem	der ordinären einer ordinären ordinärer	dem ordinären einem ordinären ordinärem	den ordinären ordinären ordinären
Akk.	słaba mieszana mocna	den ordinären einen ordinären ordinären	die ordinäre eine ordinäre ordinäre	das ordinäre ein ordinäres ordinäres	die ordinären ordinären ordinäre

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zwykły, zwyczajny, pospolity, przeciętny

odmiana:

(1.1) ordinär, ordinärt, ordinära; nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vanlig, medelmåttig, vardaglig, medioker

antonimy:

(1.1) speciell, exceptionell

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ordinarie

przysł. ordinärt

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. ordinarie

ordinär → ordynarny są fałszywymi przyjaciółmi (właściwe jest: grov, rå → ordynarny)

źródła: