Przejdź do zawartości

misjonarz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

misjonarz (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[mʲiˈsʲjɔ̃naʃ], AS[mʹisʹi ̯õnaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. duchowny lub osoba świecka uczestnicząca w działalności misyjnej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W 1622 r. w jednej z publicznych kaźni poniosło śmierć nie tylko kilkadziesięcioro miejscowych konwertytów, lecz także dziewięciu europejskich misjonarzy[3].
(1.1) Wprawdzie chrystianizacja Słowian trwała kilkaset lat, a do jej celów przygotowywano misjonarzy, czy wręcz całe konwenty czy biskupstwa, nie przyniosło to jednak rezultatu w postaci szerszej charakterystyki zwalczanego kultu[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. misjonarstwo n, misja ż
forma żeńska misjonarka ż
czas. misjonarzować
przym. misjonarski, misyjny
przysł. misjonarsko, misyjnie
związki frazeologiczne:
pozycja na misjonarza
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „misjonarz” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 344.
  2. Hasło „misjonarz” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 548.
  3. red. Katarzyna Górak-Sosnowska, Joanna Jurewicz, Kulturowe uwarunkowania rozwoju w Azji i Afryce, s. 26
  4. hasło religia Słowian w polskiej Wikipedii