Przejdź do zawartości

minister

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Minister • ministër

minister (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [mʲĩˈɲistɛr], AS: [mʹĩńister], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) urzędnik będący członkiem rządu i kierujący ministerstwem; zob. też minister w Wikipedii
(1.2) st.pol. duchowny protestancki, pastor

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) minister (1.1) będący kobietą
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikministerministrowie
dopełniaczministraministrów
celownikministrowiministrom
biernikministraministrów
narzędnikministremministrami
miejscownikministrzeministrach
wołaczministrzeministrowie
(2.1) nieodm.,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikministerminister
dopełniaczministerminister
celownikministerminister
biernikministerminister
narzędnikministerminister
miejscownikministerminister
wołaczministerminister
przykłady:
(1.1) Premier i ministrowie pozowali razem do zdjęcia.
(1.1) Ministrem finansów został były dyrektor tego banku.
(2.1) Minister edukacji odwiedziła wczoraj szkoły podstawowe w Małopolsce.
składnia:
(1.1) minister + D.
kolokacje:
(1.1) minister zdrowia / finansów / rolnictwa • Rada Ministrów • minister bez teki • godność / urząd / stanowisko ministra • zostać / być mianowanym ministrem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerstwo n, ministrowa ż, ministrówna ż, ministrant m, ministrantka ż, ministrantura ż, ministrowanie n
forma żeńska ministerka ż, ministra ż
czas. ministrować ndk.
przym. ministerialny, ministrancki, ministerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. minister < łac. minor
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

minister (język angielski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: /ˈmɪnɨstɚ/ lub IPA: /ˈmɪnɪstə/
wymowa amerykańska?/i
wymowa brytyjska?/i
​?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) polit. minister
(1.2) w dyplomacji: poseł nadzwyczajny, minister pełnomocny
(1.3) rel. minister (duchowny protestancki, zwłaszcza kalwiński)
(1.4) ktoś służący innym ludziom

czasownik

(2.1) służyć
odmiana:
(1) lp minister; lm ministers
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministry, ministration
przym. ministerial
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

minister (język górnołużycki)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) minister
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerstwo
przym. ministerski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

minister (język łaciński)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sługa
(1.2) pomocnik
(1.3) wykonawca
(1.4) agent
odmiana:
(1.1-4)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikministerministrī
dopełniaczministrīministrōrum
celownikministrōministrīs
biernikministrumministrōs
ablatywministrōministrīs
wołaczministerministrī
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerialis m, ministerium n, ministratio ż, ministrator m, ministratrix ż, ministratus m, ministrum n
forma żeńska ministra ż
czas. ministro
przym. ministerialis, ministratorius
związki frazeologiczne:
verbi divini minister → sługa Słowa Bożego = kapłan
etymologia:
łac. minus + -ter → mniejszy, por. łac. magister
źródłosłów dla ang. minister, bask. ministro, chorw. ministar, dłuż. ministaŕ, duń. minister, eo ministro, fiń. ministeri, franc. ministre, głuż. minister, hiszp. ministro, katal. ministre, niem. Minister, pol. minister, port. ministro, ros. министр, rum. ministru, slovio minister, szw. minister, węg. miniszter, wł. ministro
uwagi:
źródła:

minister (slovio)

[edytuj]
zapisy w ortografiach alternatywnych:
министер
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) minister
odmiana:
(1.1) lm ministeris
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

minister (język słowacki)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) polit. minister
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikministerministri
dopełniaczministraministrov
celownikministroviministrom
biernikministraministrov
miejscownikministroviministroch
narzędnikministromministrami
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) minister bez portefeuille → minister bez teki • pot. financminister → minister finansów
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministerstvo n, ministerko n
forma żeńska ministerka ż
zdrobn. ministrík m
przym. ministerský
przysł. ministersky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

minister (język słoweński)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) polit. minister[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ministrstvo n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU.

minister (język szwedzki)

[edytuj]
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) minister[1]
odmiana:
(1.1) en minister, ministern, ministrar, ministrarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) budgetminister • premiärminister • statsminister • utrikesminister
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen

minister (język wilamowski)

[edytuj]
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) adm. polit. minister
(1.2) w dyplomacji: poseł nadzwyczajny, minister pełnomocny
(1.3) rel. minister (duchowny protestancki, zwłaszcza kalwiński)
(1.4) ktoś służący innym ludziom
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Zapożyczenie franc. minister < łac. minister
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=minister&oldid=8379875”