Przejdź do zawartości

marszałek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

marszałek (język polski)

[edytuj]
marszałek (1.1)
wymowa:
IPA: [marˈʃawɛk], AS: [maršau̯ek] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. najwyższy stopień wojskowy, m.in. w Polsce; zob. też marszałek (stopień wojskowy) w Wikipedii
(1.2) polit. przewodniczący sejmu; zob. też marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w Wikipedii
(1.3) polit. przewodniczący senatu; zob. też marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w Wikipedii
(1.4) adm. przewodniczący zarządu województwa; zob. też marszałek województwa w Wikipedii
(1.5) hist. najwyższy urzędnik dworski

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) przewodnicząca sejmu lub senatu
odmiana:
(1.1-5)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikmarszałekmarszałkowie
dopełniaczmarszałkamarszałków
celownikmarszałkowimarszałkom
biernikmarszałkamarszałków
narzędnikmarszałkiemmarszałkami
miejscownikmarszałkumarszałkach
wołaczmarszałkumarszałkowie
(2.1) nieodm.,
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikmarszałekmarszałek
dopełniaczmarszałekmarszałek
celownikmarszałekmarszałek
biernikmarszałekmarszałek
narzędnikmarszałekmarszałek
miejscownikmarszałekmarszałek
wołaczmarszałekmarszałek
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) marszałkini; żart. marszałessa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. marszałkowa ż, marszałkówna ż, marszałkowanie n
forma żeńska marszałkini ż, żart. marszałessa ż
czas. marszałkować ndk.
przym. marszałkowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. marschalk → koniuszy[1] < germ. marah-skalk → pachołek stajenny[2]
uwagi:
zob. też marszałek w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Jan Tokarski, Z zagadnień semantyki, „Poradnik Językowy” nr 1/1950, s. 9.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=marszałek&oldid=7693972”