kokaina
kokaina (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔkaˈjĩna], AS: [kokai ̯ĩna], zjawiska fonetyczne: nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) silna, uzależniająca substancja psychotropowa uzyskiwana z krasnodrzewu pospolitego (krzewu koka), używana jako narkotyk i środek medyczny; zob. też kokaina w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kokaina dopełniacz kokainy celownik kokainie biernik kokainę narzędnik kokainą miejscownik kokainie wołacz kokaino
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) metylobenzoiloekgonina; pot. śnieg, koka
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) narkotyk
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koka ż, kokainista m, kokainistka ż, kokainizm m, kokainizowanie n
- czas. kokainizować ndk.
- przym. kokainowy, kokainistyczny, kokainowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cocaine
- baskijski: (1.1) kokaina
- białoruski: (1.1) какаі́н m
- czeski: (1.1) kokain m
- duński: (1.1) kokain w/n
- esperanto: (1.1) kokaino
- francuski: (1.1) cocaïne ż
- galicyjski: (1.1) cocaína ż
- hiszpański: (1.1) cocaína ż
- kataloński: (1.1) cocaïna ż
- niemiecki: (1.1) Kokain n
- norweski (bokmål): (1.1) kokain m/n
- norweski (nynorsk): (1.1) kokain m/n
- nowogrecki: (1.1) κοκαΐνη ż
- portugalski: (1.1) cocaína ż
- rosyjski: (1.1) кокаи́н m
- słowacki: (1.1) kokaín m
- szwedzki: (1.1) kokain n
- ukraiński: (1.1) кокаї́н m
- węgierski: (1.1) kokain
- włoski: (1.1) cocaina ż
- źródła:
kokaina (język baskijski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kokaina
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kokainazale
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: