kibel

wymowa:

IPA: [ˈcibɛl], AS: [ḱibel], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. grub. toaleta albo sam klozet, często zaniedbany

(1.2) gw. (Górny Śląsk) wiadro, zwykle na odpadki

(1.3) pot. przen. więzienie

(1.4) środ. kolej. jednostka elektryczna serii EN57^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kibel	kible
dopełniacz	kibla	kibli
celownik	kiblowi	kiblom
biernik	kibel	kible
narzędnik	kiblem	kiblami
miejscownik	kiblu	kiblach
wołacz	kiblu	kible

przykłady:

(1.1) Jacyś pijani faceci rozwalili kibel w parkowym szalecie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wychodek; pot. klop; grub. sracz

(1.3) kić, mamer, pierdel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kiblowanie n, przekiblowanie n

zdrobn. kibelek m

czas. kiblować ndk., przekiblować dk.

przym. kiblowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) niem. Kübel

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wiadro

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: więzienie

• angielski: (1.1) can, loo
• czeski: (1.1) hajzl m, záchod m; (1.2) kbelík m, kýbl m, vědro n; (1.3) basa ż; (1.4) Dřevolíno^[2] n
• duński: (1.1) lokum n
• francuski: (1.1) chiotte ż
• rosyjski: (1.1) сортир m, толчок m, нужник m
• ukraiński: (1.1) сра́йник m, унітаз m

źródła: