imadło

wymowa:

IPA: [ĩˈmadwɔ], AS: [ĩmadu̯o], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) techn. przyrząd, który służy do mocowania przedmiotów poddawanych obróbce lub w trakcie montażu; zob. też imadło w Wikipedii

(1.2) med. kleszcze chirurgiczne

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	imadło	imadła
dopełniacz	imadła	imadeł
celownik	imadłu	imadłom
biernik	imadło	imadła
narzędnik	imadłem	imadłami
miejscownik	imadle	imadłach
wołacz	imadło	imadła

przykłady:

(1.1) Brygadzista umocował walec w imadle.

składnia:

kolokacje:

(1.1) imadło bezwrzecionowe / kompaktowe / maszynowe / modelarskie / modułowe / obrotowe / pionowe / podwójne / precyzyjne / sinusowe / stolarskie / szlifierskie / ślusarskie / wiertarskie / żeliwne

synonimy:

(1.1) przest. śrubsztak; st.pol. szrobsztok, reg. białost. śrubstag; gw. (Górny Śląsk) szraubsztok, szróbsztok

(1.2) szczypce, kleszcze

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imak mrz, imanie n

czas. imać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. imać + -dło

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vise, vice, cramp, clamp
• baskijski: (1.1) tornuzil
• bułgarski: (1.1) менгеме n
• duński: (1.1) skruestik w
• hiszpański: (1.1) tornillo de banco m, tornillo m
• kaszubski: (1.1) jimadło n
• kazachski: (1.1) іскенже
• litewski: (1.1) griebtuvas m, spaustuvai
• niemiecki: (1.1) Schraubstock m
• nowogrecki: (1.1) μέγγενη ż
• rosyjski: (1.1) тиски lm
• wilamowski: (1.1) śraubstök m
• włoski: (1.1) morsa ż

źródła: