historia

wymowa:

​^?/i, IPA: [xʲiˈstɔrʲja], AS: [χʹistorʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauka zajmująca się badaniem przeszłości; zob. też historia w Wikipedii

(1.2) krótka opowieść, opis jakiegoś wydarzenia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	historia	historie
dopełniacz	historii	historii / przest. historyj
celownik	historii	historiom
biernik	historię	historie
narzędnik	historią	historiami
miejscownik	historii	historiach
wołacz	historio	historie

przykłady:

(1.1) Historia jest moją pasją.

(1.2) Opowiadania o miłości zwykle są nieprawdziwymi historiami.

(1.2) To się wydarzyło naprawdę? A to ci historia!

(1.2) W tej historii nie ma przypadków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) st.pol. istoryja

(1.2) opowieść, wydarzenie

antonimy:

(1.1) futurologia, prognostyka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) annalistyka, archiwistyka, chronologia, dyplomatyka, epigrafika, genealogia, heraldyka, historia sztuki, historiografia, historyka, mediewistyka, muzealnictwo, nautologia, neografia, numizmatyka, papirologia, prehistoria / prahistoria, ruralistyka, varsavianistyka, weksylologia, źródłoznawstwo^[1]

wyrazy pokrewne:

rzecz. ahistorycyzm m, ahistoryczność ż, ahistoryzm m, historyk m, historyczka ż, historyzm m, historycyzm m, historyka ż, historyzm m

zdrobn. historyjka ż

czas. historyzować ndk.

przym. ahistoryczny, historyczny

przysł. ahistorycznie, historycznie

związki frazeologiczne:

przejść do historii • ładna historia • to już historia

etymologia:

st.pol. istoryja < łac. historia < gr. ἱστορία (historiā)

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) Geskiedenis
• angielski: (1.1) history; (1.2) story, affair
• arabski: (1.1) تاريخ
• baskijski: (1.1) historia; (1.2) istorio
• bułgarski: (1.1) история ż; (1.2) история ż
• chiński standardowy: (1.2) 故事 (gùshi)
• chorwacki: (1.1) povijest ż; (1.2) priča ż, pripovijest ż
• czeski: (1.1) dějiny lm, historie ż; (1.2) příběh m
• dolnołużycki: (1.1) stawizny lm; (1.2) tšojenje n
• duński: (1.1) historie w
• esperanto: (1.1) historio; (1.2) historio
• francuski: (1.1) histoire ż
• gudźarati: (1.1) ઇતિહાસ m (itihāsa), ઈતિહાસ m (ītihāsa)
• hindi: (1.1) इतिहास m (itihāsa)
• hiszpański: (1.1) historia ż; (1.2) historia ż
• islandzki: (1.1) saga ż, sagnfræði ż; (1.2) saga ż, sögn ż, frásaga ż
• japoński: (1.1) 歴史 (れきし, rekishi)
• jidysz: (1.1) געשיכטע ż (geszichte); (1.2) מעשׂה ż (majse)
• kabylski: (1.1) amezruy
• kaszubski: (1.1) historiô ż, historëjô ż
• kataloński: (1.1) història ż; (1.2) història ż
• Lingua Franca Nova: (1.1) istoria
• lombardzki: (1.1) stòria ż
• łaciński: (1.1) historia
• macedoński: (1.1) историја ż
• nepalski: (1.1) इतिहास (itihāsa)
• niderlandzki: (1.1) geschiedenis ż; (1.2) verhaal n
• niemiecki: (1.1) Geschichte ż; (1.2) Geschichte ż, Erzählung ż
• nowogrecki: (1.1) ιστορία ż
• perski: (1.1) تاریخ
• portugalski: (1.1) história ż; (1.2) história ż, conto m
• rosyjski: (1.1) история ż
• sanskryt: (1.1) इतिहास m (itihāsa)
• serbski: (1.1) историја ż
• slovio: (1.1) historia (хисториа)
• słoweński: (1.1) zgodovina ż; (1.2) zgodba ż, pripoved ż
• starogrecki: (1.1) ἱστορία (historiā)
• szwedzki: (1.1) historia w
• tajski: (1.1) ประวัติศาสตร์
• tamilski: (1.1) வரலாறு
• turecki: (1.1) tarih
• tybetański: (1.1) ལོ་རྒྱུས; (1.2) ལོ་རྒྱུས
• ukraiński: (1.1) історія ż; (1.2) історія ż
• urdu: (1.1) تاریخ
• wietnamski: (1.1) lịch sử
• wilamowski: (1.1) gyšicht ż, histuø̄ryi ż, kistuø̄ryi ż; (1.2) gyšicht ż, histuø̄ryi ż, kistuø̄ryi ż
• włoski: (1.1) storia ż

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) historia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) hestoria

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) historia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. historiko

rzecz. historialari, historiagile

przysł. historikoki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

morfologia:

histori•a

wymowa:

​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) historyczny

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	historia	historiaj
akuzativo	historian	historiajn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. historio

przym. prahistoria

przysł. historie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: [ˈhisto̞ri.ɑ]

podział przy przenoszeniu wyrazu: his•to•ri•a

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) historia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz fiński, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

wymowa:

IPA: [iș.ˈto.ɾja]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) historia

(1.2) opowiadanie, opowieść

(1.3) kłamstwo, bajka

odmiana:

lm historias

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) crónica, anales

(1.2) narración, relato, cuento

(1.3) chisme, habladuría, rollo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. historiadora ż, historiador, historial, historicismo, historicidad, historieta, historiografía

przym. histórico

czas. historiar

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. historĭa ← gr. ἱστορία

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) historia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. historiano, historico

przym. historic

przysł. historicamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) historia^[1]

odmiana:

(1.1) historia, historiae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	historia	historiae
dopełniacz	historiae	historiārum
celownik	historiae	historiīs
biernik	historiam	historiās
ablatyw	historiā	historiīs
wołacz	historia	historiae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

zapisy w ortografiach alternatywnych:

хисториа

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) historia

odmiana:

(1.1) lm historias

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

[hist'o:ria] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) historia, dzieje^[1]

(1.2) historia, opowieść^[1]

odmiana:

(1.1) en historia, historien; blm

(1.2) en historia, historien, historier, historierna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) historielärare • historieskapande • litteraturhistoria

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. historiker w, historik w

przym. historisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: