genetik

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) genetyk – specjalista w genetyce^[1]

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	genetik	genetici
dopełniacz	genetika	genetikov
celownik	genetikovi	genetikom
biernik	genetika	genetikov
miejscownik	genetikovi	genetikoch
narzędnik	genetikom	genetikmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gén m, genetika ż, genetickosť ż, genéza ż

forma żeńska genetička ż

przym. génový, genetický

przysł. génovo, geneticky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) genetyk^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. genetika ż, gen m

przym. genetičen, genetski

przysł. genetično

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) med. genetyka^[1]

odmiana:

(1.1) en genetik, genetiken, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. genetisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: dziedziny medycyny w języku szwedzkim

źródła: