dziewięćdziesiąty
Wygląd
dziewięćdziesiąty (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌd͡ʑɛvʲjɛ̇̃ɲd͡ʑɛ̇ˈɕɔ̃ntɨ], AS: [ʒ́evʹi ̯ė̃ńʒ́ėśõnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ą • asynch. ę • akc. pob.• i → j
- znaczenia:
przymiotnik odliczebnikowy[1]
- (1.1) od 90
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dziewięćdziesiąty dziewięćdziesiąta dziewięćdziesiąte dziewięćdziesiąci dziewięćdziesiąte dopełniacz dziewięćdziesiątego dziewięćdziesiątej dziewięćdziesiątego dziewięćdziesiątych celownik dziewięćdziesiątemu dziewięćdziesiątej dziewięćdziesiątemu dziewięćdziesiątym biernik dziewięćdziesiątego dziewięćdziesiąty dziewięćdziesiątą dziewięćdziesiąte dziewięćdziesiątych dziewięćdziesiąte narzędnik dziewięćdziesiątym dziewięćdziesiątą dziewięćdziesiątym dziewięćdziesiątymi miejscownik dziewięćdziesiątym dziewięćdziesiątej dziewięćdziesiątym dziewięćdziesiątych wołacz dziewięćdziesiąty dziewięćdziesiąta dziewięćdziesiąte dziewięćdziesiąci dziewięćdziesiąte nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W trzecim okresie u schyłku lat dziewięćdziesiątych pojawiły się duże firmy developerskie, dla których sukces rynkowy był tak samo ważny jak konieczność zapewnienia atrakcyjnej lokalizacji i odpowiedniej jakości architektury[2].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) skrót 90.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziewięćdziesiątka ż
- licz. dziewięćdziesiąt, dziewięćdziesięcioro
- przym. dziewięćdziesiątkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- W tradycyjnej terminologii wyraz był nazywany liczebnikiem porządkowym[3], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
- Skrócona pisownia z łącznikiem („90-ty”, „90-ych” itp.) jest nieprawidłowa.
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 90
- źródła:
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ z Internetu
- ↑ Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.