cipa
cipa (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wulg. (dawniej gw.)[1] żeński narząd rozrodczy
- (1.2) wulg. pogardliwie o kobiecie[2]
- (1.3) wulg. o osobie niezaradnej
- (1.4) gw. kura[3][4]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cipa cipy dopełniacz cipy cip celownik cipie cipom biernik cipę cipy narzędnik cipą cipami miejscownik cipie cipach wołacz cipo cipy
- przykłady:
- (1.1) Z oburzeniem zwierzyła się przyjaciółce, że jej ginekolog używa słowa cipa.
- (1.2) „Ty głupia cipo!” – krzyknęła Iwona.
- (1.3) Ależ z niego cipa – niczego załatwić nie potrafi.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wulg. pipa, wulg. pizda, wulg. kapa, wulg. kapsko, daw. ciupa[1], kuciapa, kuciapka, psita, dziura, piczka; eufem. muszelka, eufem. brzoskwinka, eufem. myszka, eufem. kotka; pochwa, wagina, srom
- antonimy:
- (1.1) chuj
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- mieć cipę w głowie[5]
- etymologia:
- (1.1) być może związane z czasownikiem pol. ćpać → jeść żarłocznie, napychać się, pierwotnie nabijać, napełniać, napychać, wpychać, wtykać[6]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pussy, cunt, snatch, cat, clam, cooche
- bułgarski: (1.1) пичка, путка
- chorwacki: (1.1) pička ż
- czeski: (1.1) píča ż; (1.2) píča ż
- duński: (1.1) fisse w, dåse w
- fiński: (1.1) pillu, vittu
- francuski: (1.1) chatte ż, millefeuille m
- hiszpański: (1.1) chocho m, potorro m, coño m
- kataloński: (1.1) cony m
- litewski: (1.1) pyzda ż
- macedoński: (1.1) пичка
- niemiecki: (1.1) Fotze ż, Möse ż
- norweski (bokmål): (1.1) fitte m/ż
- nowogrecki: (1.1) μουνί n; (1.2) μουνί n
- rosyjski: (1.1) пизда ż; (1.2) пизда ż
- rumuński: (1.1) pizdă ż
- szwedzki: (1.1) fitta w, mutta w, slida w, snippa w, vagina w
- ukraiński: (1.1) пі́ся ż; (1.2) пі́ся ż
- węgierski: (1.1) pina
- włoski: (1.1) figa, fica ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „ciupa” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 341.
- ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 56.
- ↑ Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. I, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 238–239.
- ↑ Hasło „cipa” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 339.
- ↑ Julia Klyus, Inwektywy związane z nazwami części ciała we frazeologii polskiej i rosyjskiej. Analiza leksykalno-semantyczna, „Językoznawstwo” nr 12/2018, s. 166.
- ↑ Hasła cipa, ćpać w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, s. 192, 245.