cerber
Wygląd
cerber (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cerber cerbery[3][4] dopełniacz cerbera cerberów celownik cerberowi cerberom biernik cerbera cerberów[4] narzędnik cerberem cerberami miejscownik cerberze cerberach wołacz cerberze cerbery[4] ndepr. M. i W. lm: (ci) cerberzy[4] - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cerber cerbery[5] dopełniacz cerbera cerberów celownik cerberowi cerberom biernik cerbera cerbery[5] narzędnik cerberem cerberami miejscownik cerberze cerberach wołacz cerberze cerbery
- przykłady:
- (1.1) Moja mama to straszny cerber, nie mogę się nigdzie ruszyć bez jej pozwolenia.
- (1.1) Między furtką i tuż stojącym gumnem znajdowała się budka, a w niej ogromny brytan na łańcuchu. Nigdy nie widziałem straszniejszego cerbera[1].
- (2.1) W kolejnej sali stały marmurowe cerbery.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) dozorca
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Cerber m, cerberowanie n, cerberowskość ż
- czas. cerberować ndk.
- przym. cerberowski
- przysł. cerberowsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1-2) od imienia mitologicznego psa Cerbera, który czujnie strzegł wejścia do Hadesu[2][6][7][8]
- uwagi:
- (1.1) Wyraz utworzony od nazwy własnej istoty mitologicznej, użyty w znaczeniu pospolitym piszemy małą literą[2][9][10].
- (1.1) por. argus; zobacz też: adonis • afrodyta • amfitrion • apollo • argus • armida • bachus • beatrycze • dulcynea • gracja • hamlet • janosik • jonasz • judasz • junona • kain • kasandra • kirke • krezus • ksantypa • łazarz • nikodem • parys • wenus
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) cerber m, cerberus m
- duński: (1.1) kerberos w, cerberus w
- hiszpański: (1.1) cerbero m, cancerbero m; (2.1) cerbero m
- nowogrecki: (1.1) κέρβερος m; (2.1) κέρβερος m
- rosyjski: (1.1) цербер m
- słowacki: (1.1) cerberus m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „cerber” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „cerber” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „cerber” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Hasło „cerber” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ 5,0 5,1 Hasło „cerber” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „cerber” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik eponimów czyli wyrazów odimiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11978-0, s. 50.
- ↑ Hasło „Cerber” w: Władysław Kopaliński, Słownik mitów i tradycji kultury, Rytm, Warszawa 2003, ISBN 83-7399-022-4, s. 156.
- ↑ Porada „pisownia wyrazów pospolitych od nazw własnych” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło „Rzeczowniki utworzone od nazw własnych ludzi oraz istot mitologicznych, używane w znaczeniu pospolitym” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.