Przejdź do zawartości

arcypies

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

arcypies (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) pejor. wyjątkowy szubrawiec, oszust (wzmocniona obelgapies”)[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jeśli łżę, jestem arcypies, nie szlachcic[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pies
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pies m, psowate nmos, psiarnia ż, psiarczyk m, psiarz m, psica ż, psina ż, psiara ż, psiak m, psioczenie n, napsioczenie n
zdrobn. piesek m, psiaczek m, psiątko n, psinka ż, pieseczek m, piesunio m
zgrub. psisko n
czas. psioczyć ndk., napsioczyć dk.
przym. psi, psowaty, pieski, arcypsi
przysł. psio, piesko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. arcy- + pies
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „arcypies” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Henryk Sienkiewicz, Ogniem i mieczem, tom I, rozdz. II.