Przejdź do zawartości

admonicja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

admonicja (język polski)

[edytuj]
wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˌadmɔ̃ˈɲit͡sʲja], AS[admõńicʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. nagana
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przygana, upomnienie, reprymenda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. admonicyja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. admonitiō[2]
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: nagana
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „admonicja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Tadeusz Bujnicki, Pozytywizm, WSiP, Warszawa 1989, s. 230.