Cielętniki

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. wieś w Polsce, w województwie dolnośląskim, w gminie Zawonia

(1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie śląskim, w gminie Dąbrowa Zielona

rzeczownik, forma fleksyjna, nazwa własna

(2.1) lm od: Cielętnik

odmiana:

(1.1-2) blp

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	Cielętniki
dopełniacz	Cielętników
celownik	Cielętnikom
biernik	Cielętniki
narzędnik	Cielętnikami
miejscownik	Cielętnikach
wołacz	Cielętniki

(2.1) zob. Cielętnik

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Cielętnikach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Cielętników • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Cielętników • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Cielętników • mieszkaniec / mieszkanka Cielętników • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Cielętnikach • pochodzić z Cielętników • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Cielętników

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cielętnik m, cielę n, cielak m, cielaczek m, cielica ż, cieliczka ż, cielęciarnia ż, cielęcina ż, cielenie n, cielność ż, cielec m, ocielenie n, Cielętnik m

czas. cielić się ndk., ocielić się dk.

przym. cielęcy, cielny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. cielętnik

uwagi:

(1.1) zob. też Cielętniki w Wikipedii

tłumaczenia:

źródła: