Charków
Wygląd
Charków (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Charków Charkowy dopełniacz Charkowa Charkowów celownik Charkowowi / przest. Charkowu Charkowom biernik Charków Charkowy narzędnik Charkowem Charkowami miejscownik Charkowie Charkowach wołacz Charkowie Charkowy
- przykłady:
- (1.1) W Charkowie odbędą się niektóre mecze piłkarskich mistrzostw Europy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Charkowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Charkowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Charkowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Charkowa • mieszkaniec / mieszkanka Charkowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Charkowie • pochodzić z Charkowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Charkowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. charkowianin mos, charkowianka ż, Charkowszczyzna ż
- przym. charkowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Kharkiv, Kharkov
- baskijski: (1.1) Kharkiv
- białoruski: (1.1) Харкаў m
- bułgarski: (1.1) Харков m
- czeski: (1.1) Charkov m
- duński: (1.1) Kharkiv n
- esperanto: (1.1) Ĥarkovo
- litewski: (1.1) Charkovas m
- niemiecki: (1.1) Charkiw, Charkow
- nowogrecki: (1.1) Χάρκιβ n
- rosyjski: (1.1) Харьков m
- słowacki: (1.1) Charkov m
- ukraiński: (1.1) Харків m
- włoski: (1.1) Kharkiv ż, Kharkov ż
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 310.
- ↑ Hasło „Charków” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.