Przejdź do zawartości

сꙑнъ

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: сынь
zapisy w ortografiach alternatywnych:
ⱄⱏⰺⱀⱏ
transliteracja:
synŭ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) syn[1][2]
(1.2) potomek, dziecko[1][2]
(1.3) potomek rodziny, klanu[2]
(1.4) rel. Syn Boży[2]
(1.5) zool. młode[2]
(1.6) archit. wieża[3][4]
odmiana:
(1.1-6) deklinacja II (u-tematyczna)
lub deklinacja I (o-tematyczna)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.6) стлъпъ, трѣмъ
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) отрочѧ, чѧдо
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-5)
źródłosłów dla cs. сы́нъ, cs. сн҃ъ, rum. sin
odziedziczone z prasł. *synъ, z prabałtosł. *sū́ˀnus, z praindoeur. *suHnús
por. pol. syn, serb. си̑н, litew. sūnùs, goc. 𐍃𐌿𐌽𐌿𐍃, sanskr. सूनु (sūnú)
(1.6)
niejasna; ostatecznie prawdopodobnie z tego samego źródła co gr. μόσσυν (móssūn)[5]drewniana wieża/budynek; palisada, ogrodzenie drewniane, np. z języka irańskiego, por. oset. мӕсыг (mæsyg) → wieża
wiązano także z scs. сꙑпатиsypać lub niem. Zaunpłot[5]
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „сꙑнъ 1” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 675.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „сꙑнъ1” w: GORAZD.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „сꙑнъ 2” w: Старославянский словарь (по рукописям X‒XI веков), red. Р. М. Цейтлин, Р. Вечерка, Э. Благова, Русский язык, Moskwa 1994, ISBN 5-200-01113-2, s. 676.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „сꙑнъ2” w: GORAZD.
  5. 5,0 5,1 Václav Machek, „Graeco-slavica”. Listy filologické, t. 72, 1948, s. 75–76.
transliteracja:
synŭ
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) syn[1]
(1.2) potomek, dziecko[1]
(1.3) potomek plemienia, rodziny, klanu[1]
(1.4) określenie młodszego księcia w stosunku do wielkiego księcia[1]
(1.5) coś blisko związanego z czymś[1]
(1.6) rel. Syn Boży[1]
(1.7) syn duchowy[1]
(1.8) archit. wieża[2]
odmiana:
(1.1-7) deklinacja II (u-tematyczna)
(1.8) deklinacja II (u-tematyczna)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.8) вѣжа, стлъпъ, war. соунъ, сѫнъ
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-7)
źródłosłów dla rus. сынъ > białor. сын, karpatorusiń. сын, ukr. синros. сын
odziedziczone z prasł. *synъ, z prabałtosł. *sū́ˀnus, z praindoeur. *suHnús
por. pol. syn, serb. си̑н, litew. sūnùs, goc. 𐍃𐌿𐌽𐌿𐍃, sanskr. सूनु (sūnú)
(1.8)
zob. сꙑнъ
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Hasło „сꙑнъ” w: Izmaił Sriezniewski, Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ, t. 3: Р — Ꙗ, Wydział Języka i Literatury Rosyjskiej Cesarskiej Akademii Nauk, Petersburg 1912, s. 872.
  2. Hasło „сꙑнъ” w: Izmaił Sriezniewski, Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ, t. 3: Р — Ꙗ, Wydział Języka i Literatury Rosyjskiej Cesarskiej Akademii Nauk, Petersburg 1912, s. 874.