розмовляти

transliteracja:

rozmovlâti

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) rozmawiać

odmiana:

(1.1) розмовля́ти, ter. lp 1 os. розмовля́ю, 2 os. розмовля́єш; koniugacja I

przykłady:

(1.1) Вони поміж собою розмовляли українською мовою. → Oni między sobą rozmawiali po ukraińsku.

(1.1) Він був обра́жений аж до то́го, що не хоті́в розмовля́ти.^[1] → Był obrażony do tego stopnia, że nie chciał rozmawiać.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. розмова ż, розмовонька ż, розмовочка ż, розмовини lm, розмовність ż, розмовник m, розмовниця ż

czas. розмовитися dk.

przym. розмовний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: