гад

transliteracja:

gad

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) pot. gad

(1.2) pot. płaz

(1.3) przen. pogard. o człowieku: gad

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	го́д	го́ды
dopełniacz	го́да	го́дов
celownik	го́ду	го́дам
biernik	го́да	го́дов
narzędnik	го́дом	го́дами
miejscownik	го́де	го́дах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) рептилия

(1.2) амфибия

(1.3) сволочь, подлец, ашнак, висельник, гаденыш, гадина, гадюка, гнида, гумза, дрянцо, дрянь, зараза, мерзавец, мразь, негодяй, паршивец, паскуда, поганец, поганка, погань, подлюга, подлюка, подонок, ракалия, сквернавец, скотина, стервец, стерва, сука, сукин сын, сучара, сучок, тварь, ублюдок, супостат, каналья, быдло, мегера

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. гадость ż

przym. гадкий

przysł. гадко

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

transliteracja:

gad

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) herp. gad

(1.2) herp. płaz

(1.3) przen. pogard. o człowieku: gad

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. гадина ż, гаддя n, гаденя n, гадя n, гадовище n, гадюка ż, гадючка ż, гадючище n ż, гадюччя n, гадюча n, гадюченя n, гадючник m

czas. гадючитися ndk.

przym. гадячий, гадів, гадючий, гадючин

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: