Przejdź do zawartości

śmiertelnik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

śmiertelnik (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. istota śmiertelna, jaką jest człowiek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Do Ciebie przychodzi wszelki śmiertelnik, wyznając nieprawości[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) zwykły śmiertelnik
synonimy:
(1.1) człowiek, śmiertelny
antonimy:
(1.1) absolut, bóg, bóstwo
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. śmierć ż, śmiertelność ż
forma żeńska śmiertelniczka ż
czas. uśmiercić dk., uśmiercać ndk.
przym. śmiertelny
przysł. śmiertelnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. śmiertelny + -nik
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Psalm 65,3-4, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Augustyn Jankowski, Lech Stachowiak).