Jan Gawiński

Jan Gawiński (ur. ok. 1625, zm. ok. 1684) – polski poeta.

• Jan Święty Chrzciciel przyszedł, więc palą sobótki
  A koło nich śpiewając skaczą wiejskie młódki.
  Nie znoście tych zwyczajów. Co z nas wiekiem doszło
  I wiekom się ostało, trzeba by w wiek poszło.

• Nie żył ten, kto nie kochał i nie znał miłości.

• O miłości!
  Wszelkim chorobom lekarstwo się zdarza,
  Jedynie miłość nie chce mieć lekarza.
  • Zobacz też: miłość

• Oko jest okno człeka do poznania.

• Pod panem głupim choć mądry poddany, musi rad nierad jemu być zrównany.

• Strach śmierci bardziej wadzi niż śmierć sama.

• Syna prosiła matka: na znak męstwa twego
  Synu, nieprzyjaciela łeb mi przynieś twego.
  • Źródło: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.